Tak sobie myślę...

-
Myślę, że znowu zaczynam potrzebować uporządkowania. Ładu... W myślach, w uczuciach...

Podzielić się obawami, nawet czasami lękiem, o to co jest, albo czego niestety już nie ma...

Podzielić się radością z Juli.

Zaczynam znowu potrzebować mojego miejsca...

Komentarze

  1. Wiśniowa29 września 2010 16:29

    Pisanie jest jednak dalece uzależniające, nawet gdy ma się przerwę to po jakimś czasie człowiek znów potrzebuje podzielić się tym co mu leży na wątrobie albo po prostu pochwalić się tym co fajne :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Kobieta z drugiej strony lustra30 września 2010 10:14

    Masz rację 100% :) Najpierw zmiany w szacie graficznej :))

    OdpowiedzUsuń
  3. shy30 września 2010 10:44

    To ja się baaaaardzo cieszę że znów nas potrzebujesz :))małe wielkie szczęście...

    OdpowiedzUsuń
  4. Kobieta z drugiej strony lustra30 września 2010 11:25

    Duszku i Ty o mnie nie zapomniałaś? Fajnie :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Anonimowy30 września 2010 15:42

    Pisz... dla siebie... i dla nas (samolubna jestem, a zawsze lubilam czytac Twe literki!:). Piekne zmiany. Wszystko sie zmienia. My tez przeciez. Cmokkk:*

    OdpowiedzUsuń
  6. Anonimowy30 września 2010 19:25

    Gdybym mógł przeżyć życie raz jeszcze, odważyłbym się popełnić więcej błędów. Mniej rzeczy brałbym na poważnie. Wykorzystałbym więcej szans, pojechał na więcej wycieczek, wspiął się na więcej gór i przepłynął więcej rzek...

    Beatko, uwierz w siebie, uwierz jak cudowna masz córeczkę...uśmiechaj się i ciesz się tym wszystkim. dla mnie życie zaczęło się ponownie 20 września...
    jarekb

    OdpowiedzUsuń
  7. shy1 października 2010 01:02

    Ha ha ha ha ha ha x 1000 myślałaś że się wywiniesz?Pójdziesz se w ciort potem wrócisz i co ciszaaaa ee tak dobrze to nie ma tak łatwo sie mnie nie pozbędziesz :))

    OdpowiedzUsuń
  8. Fjona Ogr1 października 2010 20:05

    Ale dałaś czadu ze zmianą na blogu!! Superancko!
    A co do reszty - cieszę się, że wracasz. I możesz śmiało (albo nieśmiało hihi) wywalać co Ci tam zalega. Papier...to jest, sieć wszystko przyjmie, Ty obejrzysz swoje problemy z dystansem, a komentarze pozwolą Ci na wszystko spojrzeć z innej perspektywy. Czyli same plusy! No!
    buziaki i pozdrowionka

    OdpowiedzUsuń
  9. Anonimowy3 października 2010 12:08

    Piękne, radosno-ciepłe kolory bloga :-))
    Cieszę się, że wróciłaś , cieszę się, że jesteś zadowolona z okresu próbnego w pracy i życzę Ci, żeby opieka Teściowej nad Juleczką miała więcej tych dobrych stron :-))

    Serdecznie pozdrawiam :-)
    Florella

    OdpowiedzUsuń
  10. Kobieta z drugiej strony lustra4 października 2010 08:38

    Cieszę się, że podobają wam się zmiany :) Cieszę się, że jesteście :) No to do dzieła!!

    OdpowiedzUsuń
  11. Anonimowy4 października 2010 10:52

    do dziela! :)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Zbieram dobre słowa ;)

Popularne posty z tego bloga

Bałtyk wzywa

-
Obraz
  Już za chwileczkę, już za momencik... :) No cześć Robaczki, co tam u Was? Ja już jedną nogą jestem na plaży, trzymajcie mi tam kciuki za pogodę - proszę! :) Pomału się pakuję i załatwiam w pracy wszelkie sprawy "na zaś",  żeby nikt mnie nie niepokoił przez następne trzy tygodnie. Im jestem starsza, tym bardziej potrzebuję dni, w których nic nie muszę. Co najważniejsze, potrafię już sobie takie momenty zafundować bez wyrzutów sumienia. Kiedyś męczyło mnie strasznie takie "nicnierobienie", bo przecież w tym czasie można by było tyle "nadgonić". Teraz spacer, czy pogaduchy z kimś kochanym na kocyku, albo czytanie książki nie są już powodem do zastanawiania się, czy marnuję czas. Długo mi zeszło, żeby to zrozumieć ;) Czas od kwietnia zleciał mi niesamowicie szybko. Mnóstwo pracy, pilnowanie wagi (- 5 kg na dzień dzisiejszy!! :)) Wyjazdy i wywiadówki CJ, dużo czytania, wyjazd na Dziki Wschód do Rodzicieli... I w mgnieniu oka zawitał lipiec ;) Od zeszłego tygo
Czytaj więcej

Powrót do przeszłości

-
Obraz
 Tak, wiem że mnie długo nie było. Niestety Wena zdechła, a perspektywy w codzienności takie sobie. Cóż, życie, należy się dostosować.  Jeszcze niedawno można było pomylić pory roku - późną jesień z późnym latem. Temperatury szalały sobie bliżej dziesięciu na plusie, łatwiej było wrócić myślami do wakacji. Ale im dalej w listopad tym trudniej wykrzesać ze wspomnień siłę napędową do życia. Wakacje były...piękne i.. trudne. Im dokładniej coś ostatnio planuję tym bardziej spektakularnie plany biorą w łeb. Dobrze, że nie wszystkie, ale jestem zmęczona ciągłym dostosowywaniem się do różnych sytuacji. Zaplanowaliśmy tydzień z moimi Rodzicami u nas, w planach było dużo zwiedzania, wypadów w piękne miejsca Małopolski, Kraków mieliśmy traktować wyłącznie jako noclegownię. Drugi tydzień mieliśmy spędzić u Rodziców i bujać się po Podkarpaciu. Mężon potem miał wrócić sam do domu i do pracy, a my z CJ zostać prawie do końca miesiąca. Wyszło...połowicznie. Z jednej strony było super, bo najbliżsi by
Czytaj więcej

A czas płynie płynie....

-
Obraz
  obrazek z:  http://radkost.com/2011/07/28/hello-world/   Dziś 34. Częstujcie się wirtualnie Kochani :) Migam się bardzo od tych urodzin... gdzieś od czasu do czasu mała wzmianka. Czyżbym się starzała, skoro tak ciężko mi idzie myślenie o wieku? :)) Ale od zeszłego roku to "starzenie się" jest ciut łatwiejsze. Bo razem ze mną świętuje ONA - iskierka, styczniowa siostra bliźniaczka-wodniczka :)) i jest ciut więcej mobilizacji, żeby ten post nie był aż tak zwyczajny, taki "jak zawsze". Wszystkiego najlepszego LILU :)) Bo w końcu to nasz dzień. Więc niech będzie, że o nas :) Przyszłam na świat podczas "zimy stulecia".  http://bi.gazeta.pl/im/7/6117/ z6117197X.jpg Mama opowiadała mi, jak jechała do porodu w zaspach, drąc się na wiozącego ją tatę, że na pewno nie zdążą. A tu śnieg, ciemność, ślizgawica - cóż, dość stresujący moment, nieprawdaż? Może dlatego nie jestem dzisiaj śniegoentuzjastką :/ A wręcz przeciwni
Czytaj więcej