Maj mi gdzieś się zapodział....

Ani się nie obejrzałam a już 26...
Ciągle się coś dzieje, czas biegnie jak zwariowany.
Ledwo nadążam ze wszystkim :)

Ale co zrobisz jak nic nie zrobisz?

 

Dopiero co byliśmy w górach, dopiero wdrapywaliśmy się pod Giewont... Pięknie było... Udała się nam pogoda, odetchnęliśmy innością, wolnością, zachłysnęłam się na chwilę tym, że "nic nie muszę"... Jula poradziła sobie doskonale, bez narzekań pędziła po górskich ścieżkach, dzień kończąc dodatkowo szaleństwami na placu zabaw.

Uwielbiam Antałówkę, najchętniej zostałabym tam na zawsze :D


A potem wróciliśmy do rzeczywistości - dzień po dniu dom, szkoła, praca, dom szkoła praca, jakiś szybki weekend i od nowa.

Wyrobiłam latorośli dowód osobisty,  bo przyda się jej pod koniec sierpnia.

Jula zaliczyła pierwsze baletowe występy dla szerokiej publiczności na Pikniku, kolejne jeszcze przed nami. Uwielbiam patrzeć jak tańczy, prościutka jak struna, jak ćwiczy to, czego do końca nie potrafi, jaka jest zadowolona, że umie rozciągnąć się w szpagat...

Jaka ja jestem z niej dumna...

W niedzielę moje dziecko kończy osiem lat. No niemożliwe no... :)
Zleciało niesamowicie szybko...
Czeka mnie kolejny kinderbal - jutro.
Kolejny tort na zamówienie. Kokosowo-truskawkowy. (ciekawe czy wyjdzie)
I rodzinny obiad.
Jaka ona jest już niesamowicie duża... Gdzie ten mały szkrabik??

Bycie JEJ mamą to cudowne przeżycie. Najfajniejszy prezent na dzisiaj.

Wszystkiego naj - Mamuśki.