Taki klimat.

 

Się porobiło i chodzę teraz do pracy przez Narnię. Rano, jeszcze po ciemku, wychodzę z mojego cieplutkiego mieszkania jak przez szafę, prosto w śnieg i mróz. 

Nie lubię zimy, toleruję ją tylko przez święta Bożego Narodzenia. Żeby rozproszyć egipskie ciemności już w zeszłym tygodniu ubraliśmy choinkę i porozwieszałam światełka wszędzie gdzie się da. Na balkonie się nie dało, bo mam na nim stertę śniegu. Nie mam pojęcia, kiedy się toto rozpuści.

Za to w parku ładnie. Jakiś dobry człowiek przejechał przez niego odśnieżarką. Chodnika wprawdzie nie widać, ale przynajmniej stopy nie zanurzają się po krawędzie butów i śnieg nie wsypuje się do środka. Czego niestety nie da się powiedzieć o niektórych chodnikach pod blokami. Rakiety śnieżne by się przydały :))

Dzieciaki zachwycone. Rodzice już mniej, bo ubieranie pociech w sto warstw ubrań, żeby się przypadkiem nie przeziębiły powoduje srogie upocenie. Niektórzy już bardzo tęsknią za pandemią, kiedy nie mogli wchodzić do placówki, a dzieciątko było im wydawane już gotowe. My nie tęsknimy ;) 

Korytarze w przedszkolu wiecznie pływają, Dziewczyny nie nadążają z wycieraniem, najgorzej jest rano, kiedy dzieci się schodzą i oczywiście po południu, gdy są odbierane. Prosimy i napominamy, by bombelki nie biegały, bo na śliskiej podłodze mogą pogubić mleczaki. Dociera raczej średnio, niefrasobliwość dziecięco- rodzicielska level master. 

Moje własne dziecko z zimy się nie cieszy. CJ od weekendu zaprzyjaźniła się mocno z kaszlem i katarem. Lekarka w przychodni uznała, że to "jakaś infekcja" i tak Młoda uziemiona w domu stara się sama ogarnąć rzeczywistość i doprowadzić się do jako takiego użytku. Mam nadzieję, że się jej uda, bo zaległości w Librusie straszą coraz większe.

Moje zatoki też strajkują. Próbuję wszelkimi sposobami jakoś je udrożnić, ale średnio to wychodzi. Mam nadzieję, że jakoś dotrwam do świąt.

Bo przecież to już tuż tuż...

Mieliśmy na ten weekend wielkie plany, żeby pojechać na jarmark bożonarodzeniowy, na Rynek, na Podgórze... Ale w związku z choróbskami pewnie guzik z tego wyjdzie. 

W sobotę zaczynam pieczenie. Ciasto na pierniki jak zwykle od początku listopada czeka w lodówce, podobnie jak to na piernik staropolski. W tygodniu upiekę jeszcze pasztet, zrobię śledzie po kaszubsku, upiekę też zestaw różnych ciasteczek do chrupania. Kiepsko wypadają w tym roku te święta jeśli chodzi o przygotowania, chciałabym bardziej pomóc Mamie, ale do piątku jesteśmy jeszcze w pracy, dopiero wieczorem wtarabanimy się do pociągu, żeby dotrzeć na mój "Dziki Wschód" :) Bilety już kupione, zostaniemy aż do Nowego Roku. Bycie tam z Nimi to moja największa radość. Na to czekam.

A co tam u Was Robaczki? Jakie plany na święta? Przygotowania idą już pełną parą? Choinki ubrane?

Ściskam Was mocno, na wypadek gdybym nie miała już czasu tutaj zajrzeć przed wyjazdem. Zdrowia, radości i duuuużo miłości :**