No i się doigrałam...

-
Już "po świętach" siedzę zatem w pracy i umieram.

Moja alergia, którą już uważałam za niebyłą - znów śmieje mi się w twarz.
Jako dziecko chorowałam non stop - zapalenie oskrzeli - jedno po drugim, w końcu zapalenie płuc. Aż jakiś mądry lekarz wysłał mnie na testy skórne dla alergików - okazało się, że mam gigantyczną alergię  :/// Roztocza, pieski, kotki, pierze, owcza wełna. Dzięki Bogu pyłki mnie oszczędziły...

No to Mamunia wyeliminowała mi pierze z pościeli, zabroniła odkurzać, piesków, kotków i innych futrzaków na szczęście nie było w domu, więc nie musiałam się z nimi żegnać. Za to przywitałam na stałe pudełeczko z tabletkami Zyrtec.Codziennie przez kilka lat wrzucałam w siebie pigułki, aż wreszcie przestały być potrzebne.

I długo potem nie były. Może sporadycznie po jakichś wielkich porządkach - szczególnie po wietrzeniu szaf ;))

No i dopadło mnie w Boże Narodzenie. Katar, zaczerwienione i opuchnięte oczy. Bóle głowy. I potworne samopoczucie... Cóż - tapety w moim pokoju... To je najbardziej podejrzewam...Ale w sumie roztocza są wszędzie :/// 
Mama na szczęście miała jakąś Clritinę-zaleczyłam katarzysko i myślałam że jest ok... Ale w poniedziałek okazało się że "coś" przeszkadza mi w oku. Dopiero wczoraj dobiłam się do okulistki. Powiedziała że są to cystki, pojawiły się nie wiadomo skąd, ale podejrzewa alergię... Kiedy spytałam, czy bóle głowy mogą być od oka, zaprzeczyła. Ale podrążyłam temat - alergicy cierpią  na zatokowe bóle głowy. Najczęściej boli przód, boki... Tego kataru właściwie nie czuć, ale ... Zapchane katarem siennym zatoki "rozsadzają" czaszkę ://// Do tego wszechobecne uczucie zmęczenia, zdenerwowanie spowodowane kiepskim samopoczuciem... Taaak, to wszystko ja...

Czuję ze czeka mnie powrót do białych pigułek... 

Chciałabym, żeby Julę to ominęło, ale z tego co wiem, szanse na to są mizerne :///

Komentarze

  1. Florella8 stycznia 2011 10:22

    Alergikiem nie jestem, ale z winy pewnego laryngologa- partacza, który zbagatelizował i nie wyleczył mojego pierwszego zapalenia zatok...od wielu lat cierpię na chroniczne zapalenie zatok, którego nie da się już doleczyć i często daje bolesne objawy. Doskonale wiem - co czujesz, znam ten ból. Życzę Ci szybkiego uporania się z dolegliwościami.

    Serdecznie pozdrawiam :-)

    OdpowiedzUsuń
  2. Lusija13 stycznia 2011 20:34

    Ten komentarz został usunięty przez autora.

    OdpowiedzUsuń
  3. Lusija13 stycznia 2011 20:36

    Witaj, to ja... życzę zdrówka z całego serca. Bo niefajnie jest, jak choróbsko uprzykrza życie. Też wiem coś o tym.
    Pozdrawiam serdecznie:)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Zbieram dobre słowa ;)

Popularne posty z tego bloga

Bałtyk wzywa

-
Obraz
  Już za chwileczkę, już za momencik... :) No cześć Robaczki, co tam u Was? Ja już jedną nogą jestem na plaży, trzymajcie mi tam kciuki za pogodę - proszę! :) Pomału się pakuję i załatwiam w pracy wszelkie sprawy "na zaś",  żeby nikt mnie nie niepokoił przez następne trzy tygodnie. Im jestem starsza, tym bardziej potrzebuję dni, w których nic nie muszę. Co najważniejsze, potrafię już sobie takie momenty zafundować bez wyrzutów sumienia. Kiedyś męczyło mnie strasznie takie "nicnierobienie", bo przecież w tym czasie można by było tyle "nadgonić". Teraz spacer, czy pogaduchy z kimś kochanym na kocyku, albo czytanie książki nie są już powodem do zastanawiania się, czy marnuję czas. Długo mi zeszło, żeby to zrozumieć ;) Czas od kwietnia zleciał mi niesamowicie szybko. Mnóstwo pracy, pilnowanie wagi (- 5 kg na dzień dzisiejszy!! :)) Wyjazdy i wywiadówki CJ, dużo czytania, wyjazd na Dziki Wschód do Rodzicieli... I w mgnieniu oka zawitał lipiec ;) Od zeszłego tygo...
Czytaj więcej

Przyspieszony rytm

-
Obraz
Dopiero rozebrałam choinkę, a tu już Wielkanoc na horyzoncie... Wszystko dzieje się tak szybko, że nie nadążam z przyswajaniem. Ciągła galopada po lekarzach, niewyrabianie na zakrętach w pracy, planowanie remontu kuchni, kredytu na ten remont, dbanie o relacje rodzinne, małżeńskie, matko-córkowe. Trochę mnie to przytłacza. Już dwa razy od czasu wakacji zwiewałam na chwilę do Rodziców, żeby zresetować głowę, na jakiś czas pomaga, ale potem znowu chaos kłębi się w głowie i szarpie nerwy. Wróciłam do czytania. Zauważyłam, że to też dobrze mi robi. Wciskanie się w fabułę zupełnie różną od tej z mojego życia daje oddech i huśta perspektywą. Gdzieś tam budzę się z codzienności, zerkam z zupełnie innej strony, bywa że nabieram od nowa chęci, by sprzątać życiowy bałagan.  Ale jakoś ciężej jest. Branie się w garść i potrząsanie sobą nie idzie mi już tak łatwo jak kiedyś. Ale wiosna idzie. Będzie lepiej. Trzymajmy się   
Czytaj więcej

A czas płynie płynie....

-
Obraz
  obrazek z:  http://radkost.com/2011/07/28/hello-world/   Dziś 34. Częstujcie się wirtualnie Kochani :) Migam się bardzo od tych urodzin... gdzieś od czasu do czasu mała wzmianka. Czyżbym się starzała, skoro tak ciężko mi idzie myślenie o wieku? :)) Ale od zeszłego roku to "starzenie się" jest ciut łatwiejsze. Bo razem ze mną świętuje ONA - iskierka, styczniowa siostra bliźniaczka-wodniczka :)) i jest ciut więcej mobilizacji, żeby ten post nie był aż tak zwyczajny, taki "jak zawsze". Wszystkiego najlepszego LILU :)) Bo w końcu to nasz dzień. Więc niech będzie, że o nas :) Przyszłam na świat podczas "zimy stulecia".  http://bi.gazeta.pl/im/7/6117/ z6117197X.jpg Mama opowiadała mi, jak jechała do porodu w zaspach, drąc się na wiozącego ją tatę, że na pewno nie zdążą. A tu śnieg, ciemność, ślizgawica - cóż, dość stresujący moment, nieprawdaż? Może dlatego nie jestem dzisiaj śniegoentuzjastką :/ A wręcz przeciwni...
Czytaj więcej