Kolejny poniedziałek

Jakby ktoś pytał - to jestem, tylko baaardzo mi się nie chce pisać. I w ogóle hoduję brzuszek, a brzuszek uczy mnie pokory pod tytułem "nie, nie możesz wszystkiego jeść". Np rybek z puszki. Żadnych. I witamin dla ciężarówek - też. Z tymi witaminami, to brzuszek poinformował mnie nawet bardzo dosadnie, że ich nie chce. Początkowo delikatnie pobolewał, a kiedy się nie poddawałam rozpoczęły się lekkie mdłości... Aż w końcu zareagował dość obcesowo w podskokach wyrzucając mnie z pracy i kładąc plackiem do łóżka. I w tzw międzyczasie zaznajamiając dość dokładnie z "wielkim uchem". Dobrze, że mam wyrozumiałego szefa, gdy usłyszał mnie w piątek stwierdził, "ooo słyszę, że jest źle" - i kazał mi zostać w domu ;). Dolegliwości minęły, ciągotki do witaminek również. W przyszłym tygodniu mam wizytę to dowiem się, czy na pewno "wszystkie preparaty dla kobiet w ciąży mają ten sam skład", bo jeśli mam coś takowego brać z TAKIM skutkiem, to ja od razu proszę o zwolnienie z pracy. Długie...
W ogóle siedzenie w biurze koszmarnie mnie męczy. 8 godzin przed komputerem - wcale mi się potem nie chce włączać kompa w domu. A od jutra 10-cio godzinny maratonik... we wtorki i czwartki - dodatkowo angielski. Kończę o 19:55. W domu jak dobrze pójdzie będę na chwilę przed 21...
W normalnych warunkach bym się cieszyła. Lubię swoją pracę. Lubię naukę języków. Całkiem nieźle mi idzie, poza tym poznaję nowych ludzi... Tylko czy nie będę tym tak zmęczona, że wcale nie będzie mnie to cieszyć? Czy zamiast skupić się na lekcjach nie będę myślała, że przemęczam siebie i dziecko? :/ Maruda mi się jakaś włączyła. Ale cóż... Czas pokaże...