Zmęczenie materiału

-
Jestem nieludzko zmęczona. Nie wiem czym. Nie wiem, może to hormonki związane z maluchem, może sama dzidzia daje mi znaki - Matka, puknij się w głowę i weź no trochę zwolnij...
Zero energii przy wstawaniu rano do pracy. Z cichym pssyyt ktoś spuścił powietrze z balonika wcale mnie o tym nie informując.
Chce mi się spać. Najchętniej zwinęłabym się w kłębek, przykryła opadającymi liśćmi i zasnęła aż do wiosny...

Tak jakoś jesiennie i bez sensu...
Dobranoc.

Komentarze

  1. Anonimowy6 października 2008 12:40

    och kochana standard w ciązy hihihihi :) spij niechcij nic i tylko głaskaj brzusio coby maluszek dalej wspaniale rósł :) taka niestety natura kobieca czasem w ciąży, że odechciewa sie wszystkiego, tylko spanko najlepsze na całe zło ;)
    przejdzie pozniej napewno a teraz miłych snów :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Anonimowy7 października 2008 06:45

    ja też się czuję ciągle zmęczona, choć w ciązy nie jestem...takie uroki jesieni....ty musisz teraz odpoczywać za dwóch/dwoje... :)) Nena

    OdpowiedzUsuń
  3. Kobieta z drugiej strony lustra7 października 2008 08:17

    Dzięki Kattrinko mam nadzieję że to faktycznie minie, bo na razie ciągle jestem ledwo żywa...

    Witaj Nena :) Ja bardzo lubiłam jesień - do teraz i raczej jesienna deprecha była dopiero koło listopada ;)

    OdpowiedzUsuń
  4. smallcatphotography7 października 2008 15:40

    Odpoczywaj kochana...

    OdpowiedzUsuń
  5. Anonimowy7 października 2008 17:08

    Czyli jednym słowem wszystko w porządku :)) bo to norma jak ktoś jest 2 w 1 :) A taki sen zimowy to całkiem niezły pomysł, ja nie jestem w ciąży a też bym tak mogła :))

    OdpowiedzUsuń
  6. Anonimowy7 października 2008 20:15

    Uroki ciazy;) Musisz sie przyzwyczaic;) hihihi

    OdpowiedzUsuń
  7. Kobieta z drugiej strony lustra8 października 2008 09:19

    no toż się przyzwyczajam już dwa miesiące ;) ale mimo przyzwyczajenia dalej śpię ;) Byle do piątku...

    OdpowiedzUsuń
  8. Anonimowy8 października 2008 22:24

    Jest jesień, nie mogę rano wstać. Jest je-e-e-sień, cały dzień bym mogła spać ---> polecam tę piosenkę w wykonaniu Trzy Dni Później :-)
    W drugim trymestrze dostaniesz kopa energetycznego i zaczniesz wić gniazdo ;-)

    OdpowiedzUsuń
  9. Kobieta z drugiej strony lustra9 października 2008 09:57

    Posłucham na pewno, a teraz jeszcze muszę przespać ten miesiąc, żeby dotrwać do tego trzeciego trymestru ;)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Zbieram dobre słowa ;)

Popularne posty z tego bloga

Bałtyk wzywa

-
Obraz
  Już za chwileczkę, już za momencik... :) No cześć Robaczki, co tam u Was? Ja już jedną nogą jestem na plaży, trzymajcie mi tam kciuki za pogodę - proszę! :) Pomału się pakuję i załatwiam w pracy wszelkie sprawy "na zaś",  żeby nikt mnie nie niepokoił przez następne trzy tygodnie. Im jestem starsza, tym bardziej potrzebuję dni, w których nic nie muszę. Co najważniejsze, potrafię już sobie takie momenty zafundować bez wyrzutów sumienia. Kiedyś męczyło mnie strasznie takie "nicnierobienie", bo przecież w tym czasie można by było tyle "nadgonić". Teraz spacer, czy pogaduchy z kimś kochanym na kocyku, albo czytanie książki nie są już powodem do zastanawiania się, czy marnuję czas. Długo mi zeszło, żeby to zrozumieć ;) Czas od kwietnia zleciał mi niesamowicie szybko. Mnóstwo pracy, pilnowanie wagi (- 5 kg na dzień dzisiejszy!! :)) Wyjazdy i wywiadówki CJ, dużo czytania, wyjazd na Dziki Wschód do Rodzicieli... I w mgnieniu oka zawitał lipiec ;) Od zeszłego tygo...
Czytaj więcej

Przyspieszony rytm

-
Obraz
Dopiero rozebrałam choinkę, a tu już Wielkanoc na horyzoncie... Wszystko dzieje się tak szybko, że nie nadążam z przyswajaniem. Ciągła galopada po lekarzach, niewyrabianie na zakrętach w pracy, planowanie remontu kuchni, kredytu na ten remont, dbanie o relacje rodzinne, małżeńskie, matko-córkowe. Trochę mnie to przytłacza. Już dwa razy od czasu wakacji zwiewałam na chwilę do Rodziców, żeby zresetować głowę, na jakiś czas pomaga, ale potem znowu chaos kłębi się w głowie i szarpie nerwy. Wróciłam do czytania. Zauważyłam, że to też dobrze mi robi. Wciskanie się w fabułę zupełnie różną od tej z mojego życia daje oddech i huśta perspektywą. Gdzieś tam budzę się z codzienności, zerkam z zupełnie innej strony, bywa że nabieram od nowa chęci, by sprzątać życiowy bałagan.  Ale jakoś ciężej jest. Branie się w garść i potrząsanie sobą nie idzie mi już tak łatwo jak kiedyś. Ale wiosna idzie. Będzie lepiej. Trzymajmy się   
Czytaj więcej

A czas płynie płynie....

-
Obraz
  obrazek z:  http://radkost.com/2011/07/28/hello-world/   Dziś 34. Częstujcie się wirtualnie Kochani :) Migam się bardzo od tych urodzin... gdzieś od czasu do czasu mała wzmianka. Czyżbym się starzała, skoro tak ciężko mi idzie myślenie o wieku? :)) Ale od zeszłego roku to "starzenie się" jest ciut łatwiejsze. Bo razem ze mną świętuje ONA - iskierka, styczniowa siostra bliźniaczka-wodniczka :)) i jest ciut więcej mobilizacji, żeby ten post nie był aż tak zwyczajny, taki "jak zawsze". Wszystkiego najlepszego LILU :)) Bo w końcu to nasz dzień. Więc niech będzie, że o nas :) Przyszłam na świat podczas "zimy stulecia".  http://bi.gazeta.pl/im/7/6117/ z6117197X.jpg Mama opowiadała mi, jak jechała do porodu w zaspach, drąc się na wiozącego ją tatę, że na pewno nie zdążą. A tu śnieg, ciemność, ślizgawica - cóż, dość stresujący moment, nieprawdaż? Może dlatego nie jestem dzisiaj śniegoentuzjastką :/ A wręcz przeciwni...
Czytaj więcej