Kobieta w ciąży i przeprowadzka

-
Tego się powinno zabronić... Zamiast leżeć, spisywać w co dzisiaj moje dziecięcie raczyło mnie kopnąć, to ja ślęczę w bazie ogłoszeń i szperam... I co najgorsze zaczyna mi być już wszystko jedno, byle się tylko przeprowadzić i mieć spokój... Ale przedtem jeszcze się spakować i rozpakować... i załatwić internet... i znaleźć najbliższy sklep spożywczy... i przychodnię... i przyzwyczaić się... Powinno mi zależeć, od połowy marca mam sobie iść na zwolnienie (że tak będzie najlepiej uznał mój szef, nie ja) i w tym nowym, będę spędzać sama (no chyba że Eunice do tego nie dopuści żebym ciągle sama coooo? ;)) po 10 godzin dziennie, kiedy Mężon będzie w pracy. Powinno mi się podobać... A ja ze zniecierpliwieniem...
EMKO - podziwiam Cię :))

Tak, mam już coś "na oczach" - (Moja Ulubiona Współpracowniczka twierdzi, że bielmo ;) i jakiś dziwny magnes mnie tam ciągnie... Ale czy to jest mądry pomysł? Dzisiaj zapytam Doktore, czy coś takiego w ogóle wchodzi w grę... Dziecięcie najważniejsze... A jeśli pozwoli... może będzie piiięęęękny widok... I sensowny czynsz... I łóżko, w którym bez problemu wreszcie zmieścimy się we trójkę - Mężon, ja i mój brzuch...

Ok. Może dziś sprawa się rozstrzygnie. Napiszę wam. Może jutro ;)

Komentarze

  1. Anonimowy21 stycznia 2009 16:55

    Noooo oczywiście, że nie dopuszczę :D Jakby co polecam się na przewodnika :D A na razie to co piszę: schodki jako gimnastyka. Spacerkiem, nie biegiem, z siatkami:D

    OdpowiedzUsuń
  2. Anonimowy21 stycznia 2009 20:38

    Kochana to ja moge do Krakowa przyleciec tez:D

    OdpowiedzUsuń
  3. Anonimowy21 stycznia 2009 20:53

    aaa, a ja jestem dzisiaj taka rozmemłana (może mnie - jak wszystkich - choroba ogarnie?) i tak się przyglądam mojej Zosi, i sobie przypominam, jak to było, kiedy była jeszcze maleńką larwą w moim brzuchu, i tak bym chciała jeszcze chwilę pobyć w ciąży :) ale już przeprowadzki, to nie, dziękuję - w ciągu ostatniego półrocza zaliczyłam trzy, to już nuda ;)
    ściskam i idę prasować Zosine kaftaniki, koszulki, śpiochy i pajace.

    OdpowiedzUsuń
  4. Anonimowy22 stycznia 2009 00:35

    mam nadzieję, że zajęcie znajdziesz :)
    wielkie łóże to jest pomysł :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Kobieta z drugiej strony lustra22 stycznia 2009 13:13

    Eunice, no to będziesz mieć już bliżej niż dalej :))

    Limonko ja cały czas czekam :))

    Emko, ja mam nadzieję że to przedostatnia - przed naszym wymarzonym własnym EM ;)

    Nutko, w najgorszym wypadku zacznę szydełkować :D:D A łóżko... Echh :D

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Zbieram dobre słowa ;)

Popularne posty z tego bloga

Bałtyk wzywa

-
Obraz
  Już za chwileczkę, już za momencik... :) No cześć Robaczki, co tam u Was? Ja już jedną nogą jestem na plaży, trzymajcie mi tam kciuki za pogodę - proszę! :) Pomału się pakuję i załatwiam w pracy wszelkie sprawy "na zaś",  żeby nikt mnie nie niepokoił przez następne trzy tygodnie. Im jestem starsza, tym bardziej potrzebuję dni, w których nic nie muszę. Co najważniejsze, potrafię już sobie takie momenty zafundować bez wyrzutów sumienia. Kiedyś męczyło mnie strasznie takie "nicnierobienie", bo przecież w tym czasie można by było tyle "nadgonić". Teraz spacer, czy pogaduchy z kimś kochanym na kocyku, albo czytanie książki nie są już powodem do zastanawiania się, czy marnuję czas. Długo mi zeszło, żeby to zrozumieć ;) Czas od kwietnia zleciał mi niesamowicie szybko. Mnóstwo pracy, pilnowanie wagi (- 5 kg na dzień dzisiejszy!! :)) Wyjazdy i wywiadówki CJ, dużo czytania, wyjazd na Dziki Wschód do Rodzicieli... I w mgnieniu oka zawitał lipiec ;) Od zeszłego tygo...
Czytaj więcej

Przyspieszony rytm

-
Obraz
Dopiero rozebrałam choinkę, a tu już Wielkanoc na horyzoncie... Wszystko dzieje się tak szybko, że nie nadążam z przyswajaniem. Ciągła galopada po lekarzach, niewyrabianie na zakrętach w pracy, planowanie remontu kuchni, kredytu na ten remont, dbanie o relacje rodzinne, małżeńskie, matko-córkowe. Trochę mnie to przytłacza. Już dwa razy od czasu wakacji zwiewałam na chwilę do Rodziców, żeby zresetować głowę, na jakiś czas pomaga, ale potem znowu chaos kłębi się w głowie i szarpie nerwy. Wróciłam do czytania. Zauważyłam, że to też dobrze mi robi. Wciskanie się w fabułę zupełnie różną od tej z mojego życia daje oddech i huśta perspektywą. Gdzieś tam budzę się z codzienności, zerkam z zupełnie innej strony, bywa że nabieram od nowa chęci, by sprzątać życiowy bałagan.  Ale jakoś ciężej jest. Branie się w garść i potrząsanie sobą nie idzie mi już tak łatwo jak kiedyś. Ale wiosna idzie. Będzie lepiej. Trzymajmy się   
Czytaj więcej

A czas płynie płynie....

-
Obraz
  obrazek z:  http://radkost.com/2011/07/28/hello-world/   Dziś 34. Częstujcie się wirtualnie Kochani :) Migam się bardzo od tych urodzin... gdzieś od czasu do czasu mała wzmianka. Czyżbym się starzała, skoro tak ciężko mi idzie myślenie o wieku? :)) Ale od zeszłego roku to "starzenie się" jest ciut łatwiejsze. Bo razem ze mną świętuje ONA - iskierka, styczniowa siostra bliźniaczka-wodniczka :)) i jest ciut więcej mobilizacji, żeby ten post nie był aż tak zwyczajny, taki "jak zawsze". Wszystkiego najlepszego LILU :)) Bo w końcu to nasz dzień. Więc niech będzie, że o nas :) Przyszłam na świat podczas "zimy stulecia".  http://bi.gazeta.pl/im/7/6117/ z6117197X.jpg Mama opowiadała mi, jak jechała do porodu w zaspach, drąc się na wiozącego ją tatę, że na pewno nie zdążą. A tu śnieg, ciemność, ślizgawica - cóż, dość stresujący moment, nieprawdaż? Może dlatego nie jestem dzisiaj śniegoentuzjastką :/ A wręcz przeciwni...
Czytaj więcej