No ja gamoń, jak zwykle przegapiłam Twoje urodzinki, ale nadrobiła zaległości i teraz składam spóźnione, ale bardzo szczere życzenia! Zdrowia, radości i szczęśliwego rozwiązania! No i dobrze, że zdecydowaliście się na to mieszkanko, skoro Wam sie podoba a lekarz nie ma zastrzeżeń co do chodzenia po schodach... ale pomyśl że nie przytyjesz tak dużo i później szybko po ciąży zrzucisz wszystko i znów będziesz laska:-))) Zawsze znajdą się jakieś plusy:-) Pozdrawiam AL.MA
p.s. nie wiem jak tu u Ciebie w komentarzach dodać podpis, dlatego podpisuję się jako anonimowy...
Dzieki Ci Almo :)) Też myślę że to będzie dobry pomysł, przynajmniej jakoś specjalnie nóg nie będę musiała ćwiczyć, a podobno przy łażeniu po schodach wzmacniają się też mięśnie miednicy i rozstepy na brzuchu się aż tak nie robią ;) hehe a poza tym chcialabym byc szczuplejsza niz przed ciążą ;) PS ja też nie wiem co z tymi komentarzami trzeba Limonki zapytać jak to zrobiła dam znać :)
ojej ja nawet nie wiedziałam ze opuściłam taki wazny dzien.... Kochana moja zyczę Ci z całego serducha samych wspaniałości, mnóstwo miłosci, uśmiechu codziennego i tego co pragniesz najbardziej, niech wszystkie troski odchodzą od Ciebie a tylko radość bedzie w Twoim sercu i na twarzy :))))))))) wszystkiego co najlepsze dla Ciebie ode mnie :))))
Już za chwileczkę, już za momencik... :) No cześć Robaczki, co tam u Was? Ja już jedną nogą jestem na plaży, trzymajcie mi tam kciuki za pogodę - proszę! :) Pomału się pakuję i załatwiam w pracy wszelkie sprawy "na zaś", żeby nikt mnie nie niepokoił przez następne trzy tygodnie. Im jestem starsza, tym bardziej potrzebuję dni, w których nic nie muszę. Co najważniejsze, potrafię już sobie takie momenty zafundować bez wyrzutów sumienia. Kiedyś męczyło mnie strasznie takie "nicnierobienie", bo przecież w tym czasie można by było tyle "nadgonić". Teraz spacer, czy pogaduchy z kimś kochanym na kocyku, albo czytanie książki nie są już powodem do zastanawiania się, czy marnuję czas. Długo mi zeszło, żeby to zrozumieć ;) Czas od kwietnia zleciał mi niesamowicie szybko. Mnóstwo pracy, pilnowanie wagi (- 5 kg na dzień dzisiejszy!! :)) Wyjazdy i wywiadówki CJ, dużo czytania, wyjazd na Dziki Wschód do Rodzicieli... I w mgnieniu oka zawitał lipiec ;) Od zeszłego tygo...
Dopiero rozebrałam choinkę, a tu już Wielkanoc na horyzoncie... Wszystko dzieje się tak szybko, że nie nadążam z przyswajaniem. Ciągła galopada po lekarzach, niewyrabianie na zakrętach w pracy, planowanie remontu kuchni, kredytu na ten remont, dbanie o relacje rodzinne, małżeńskie, matko-córkowe. Trochę mnie to przytłacza. Już dwa razy od czasu wakacji zwiewałam na chwilę do Rodziców, żeby zresetować głowę, na jakiś czas pomaga, ale potem znowu chaos kłębi się w głowie i szarpie nerwy. Wróciłam do czytania. Zauważyłam, że to też dobrze mi robi. Wciskanie się w fabułę zupełnie różną od tej z mojego życia daje oddech i huśta perspektywą. Gdzieś tam budzę się z codzienności, zerkam z zupełnie innej strony, bywa że nabieram od nowa chęci, by sprzątać życiowy bałagan. Ale jakoś ciężej jest. Branie się w garść i potrząsanie sobą nie idzie mi już tak łatwo jak kiedyś. Ale wiosna idzie. Będzie lepiej. Trzymajmy się
obrazek z: http://radkost.com/2011/07/28/hello-world/ Dziś 34. Częstujcie się wirtualnie Kochani :) Migam się bardzo od tych urodzin... gdzieś od czasu do czasu mała wzmianka. Czyżbym się starzała, skoro tak ciężko mi idzie myślenie o wieku? :)) Ale od zeszłego roku to "starzenie się" jest ciut łatwiejsze. Bo razem ze mną świętuje ONA - iskierka, styczniowa siostra bliźniaczka-wodniczka :)) i jest ciut więcej mobilizacji, żeby ten post nie był aż tak zwyczajny, taki "jak zawsze". Wszystkiego najlepszego LILU :)) Bo w końcu to nasz dzień. Więc niech będzie, że o nas :) Przyszłam na świat podczas "zimy stulecia". http://bi.gazeta.pl/im/7/6117/ z6117197X.jpg Mama opowiadała mi, jak jechała do porodu w zaspach, drąc się na wiozącego ją tatę, że na pewno nie zdążą. A tu śnieg, ciemność, ślizgawica - cóż, dość stresujący moment, nieprawdaż? Może dlatego nie jestem dzisiaj śniegoentuzjastką :/ A wręcz przeciwni...
Sto Lat raz jeszcze!:) Mam nadzieje, ze moj es dotarl?:)
OdpowiedzUsuńNo ja gamoń, jak zwykle przegapiłam Twoje urodzinki, ale nadrobiła zaległości i teraz składam spóźnione, ale bardzo szczere życzenia! Zdrowia, radości i szczęśliwego rozwiązania!
OdpowiedzUsuńNo i dobrze, że zdecydowaliście się na to mieszkanko, skoro Wam sie podoba a lekarz nie ma zastrzeżeń co do chodzenia po schodach... ale pomyśl że nie przytyjesz tak dużo i później szybko po ciąży zrzucisz wszystko i znów będziesz laska:-))) Zawsze znajdą się jakieś plusy:-)
Pozdrawiam AL.MA
p.s. nie wiem jak tu u Ciebie w komentarzach dodać podpis, dlatego podpisuję się jako anonimowy...
Dzieki Ci Almo :)) Też myślę że to będzie dobry pomysł, przynajmniej jakoś specjalnie nóg nie będę musiała ćwiczyć, a podobno przy łażeniu po schodach wzmacniają się też mięśnie miednicy i rozstepy na brzuchu się aż tak nie robią ;) hehe a poza tym chcialabym byc szczuplejsza niz przed ciążą ;) PS ja też nie wiem co z tymi komentarzami trzeba Limonki zapytać jak to zrobiła dam znać :)
OdpowiedzUsuńojej ja nawet nie wiedziałam ze opuściłam taki wazny dzien.... Kochana moja zyczę Ci z całego serducha samych wspaniałości, mnóstwo miłosci, uśmiechu codziennego i tego co pragniesz najbardziej, niech wszystkie troski odchodzą od Ciebie a tylko radość bedzie w Twoim sercu i na twarzy :))))))))) wszystkiego co najlepsze dla Ciebie ode mnie :))))
OdpowiedzUsuńBardzo dziękuję Kasiu :)
OdpowiedzUsuńKochana, biję się w piersi :((( ale ja dopiero dziś, spóźnione, ale najszczersze-WSZYSTKIEGO NAJLEPSZEGO !!!
OdpowiedzUsuńJeszcze raz wszystkiego naj z okazji urodzin :) pozdrawiam serdecznie
OdpowiedzUsuńSzarlotko nie ważne kiedy, ważne że w ogóle :) dziękuję Ci bardzo :*
OdpowiedzUsuńAniu a Tobie ponownie :))