Z dystansem.

-
Mamusiu... A dlacego Ty lubisz wsystko calne?

Nie lubię. Ale niezmiennie trwam.

Właściwie to prawie nic się nie zmienia.
Wciąż jeszcze jestem kurą domową.
Tylko Jula już wróciła. I co rano budzi we mnie słońce.

Na razie znikam z "drugiej strony lustra". Tak jak mówiłam Natalii, o jedzeniu łatwiej pisać niż o życiu, więc odkurzę kuchnię lustrzaną. Może.
Jeśli chcielibyście się ze mną skontaktować - to - na maile np odpisuję ;)
zdrugiejstronylustra@onet.eu
albo na gg bywam: 957133

trzymcie się.



 

Komentarze

  1. ~Meg~5 sierpnia 2013 10:48

    Ściska Cię mocno i z chęcią będę śledzić twoje kuchenne rewolucje.

    OdpowiedzUsuń
  2. Olusia855 sierpnia 2013 11:09

    Oj jak sie ciesze uwielbiam Twoje przepisy :)

    OdpowiedzUsuń
  3. kattrinka5 sierpnia 2013 13:06

    widze ze wszyscy sie żegnają... ja po 23 tez... juz na stałe :(
    Bede tesknic....

    OdpowiedzUsuń
  4. Agula_356 sierpnia 2013 07:21

    Pisz na lustrzanej,prosze......już popróbowałam Twoich przepisów i proszę o jeszcze!!!!!!Buziaczki,nr gg zapisuje i maila również:))))aga

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Kobieta z drugiej strony lustra20 sierpnia 2013 09:42

      postaram się, choć ostatnio wszystko średnio mi idzie. pisanie najbardziej :*

      Usuń
  5. Anonimowy6 sierpnia 2013 15:31

    Ty również Beatko! Mocno, mocno!

    OdpowiedzUsuń
  6. Kasia8 sierpnia 2013 10:34

    Wczoraj minęły 2 miesiące od śmierci mojego taty..., ja na widok czarnych ciuchów mam odruch wymiotny. Dawniej jeden z moich ulubionych kolorów a teraz nie mogę, jak ciężko jest przeżyć śmierć bliskiej osoby to wie tylko ten który tego doświadczył...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Kobieta z drugiej strony lustra20 sierpnia 2013 09:44

      bo teraz czarne oznacza całkiem coś innego. Smutek, żal, krzywdę którą nam wyrządził los zabierając tych, których tak bardzo kochałyśmy. Podobno można się z tym pogodzić. Może nam się uda. Trzymaj się..

      Usuń

Prześlij komentarz

Zbieram dobre słowa ;)

Popularne posty z tego bloga

Bałtyk wzywa

-
Obraz
  Już za chwileczkę, już za momencik... :) No cześć Robaczki, co tam u Was? Ja już jedną nogą jestem na plaży, trzymajcie mi tam kciuki za pogodę - proszę! :) Pomału się pakuję i załatwiam w pracy wszelkie sprawy "na zaś",  żeby nikt mnie nie niepokoił przez następne trzy tygodnie. Im jestem starsza, tym bardziej potrzebuję dni, w których nic nie muszę. Co najważniejsze, potrafię już sobie takie momenty zafundować bez wyrzutów sumienia. Kiedyś męczyło mnie strasznie takie "nicnierobienie", bo przecież w tym czasie można by było tyle "nadgonić". Teraz spacer, czy pogaduchy z kimś kochanym na kocyku, albo czytanie książki nie są już powodem do zastanawiania się, czy marnuję czas. Długo mi zeszło, żeby to zrozumieć ;) Czas od kwietnia zleciał mi niesamowicie szybko. Mnóstwo pracy, pilnowanie wagi (- 5 kg na dzień dzisiejszy!! :)) Wyjazdy i wywiadówki CJ, dużo czytania, wyjazd na Dziki Wschód do Rodzicieli... I w mgnieniu oka zawitał lipiec ;) Od zeszłego tygo...
Czytaj więcej

Przyspieszony rytm

-
Obraz
Dopiero rozebrałam choinkę, a tu już Wielkanoc na horyzoncie... Wszystko dzieje się tak szybko, że nie nadążam z przyswajaniem. Ciągła galopada po lekarzach, niewyrabianie na zakrętach w pracy, planowanie remontu kuchni, kredytu na ten remont, dbanie o relacje rodzinne, małżeńskie, matko-córkowe. Trochę mnie to przytłacza. Już dwa razy od czasu wakacji zwiewałam na chwilę do Rodziców, żeby zresetować głowę, na jakiś czas pomaga, ale potem znowu chaos kłębi się w głowie i szarpie nerwy. Wróciłam do czytania. Zauważyłam, że to też dobrze mi robi. Wciskanie się w fabułę zupełnie różną od tej z mojego życia daje oddech i huśta perspektywą. Gdzieś tam budzę się z codzienności, zerkam z zupełnie innej strony, bywa że nabieram od nowa chęci, by sprzątać życiowy bałagan.  Ale jakoś ciężej jest. Branie się w garść i potrząsanie sobą nie idzie mi już tak łatwo jak kiedyś. Ale wiosna idzie. Będzie lepiej. Trzymajmy się   
Czytaj więcej

A czas płynie płynie....

-
Obraz
  obrazek z:  http://radkost.com/2011/07/28/hello-world/   Dziś 34. Częstujcie się wirtualnie Kochani :) Migam się bardzo od tych urodzin... gdzieś od czasu do czasu mała wzmianka. Czyżbym się starzała, skoro tak ciężko mi idzie myślenie o wieku? :)) Ale od zeszłego roku to "starzenie się" jest ciut łatwiejsze. Bo razem ze mną świętuje ONA - iskierka, styczniowa siostra bliźniaczka-wodniczka :)) i jest ciut więcej mobilizacji, żeby ten post nie był aż tak zwyczajny, taki "jak zawsze". Wszystkiego najlepszego LILU :)) Bo w końcu to nasz dzień. Więc niech będzie, że o nas :) Przyszłam na świat podczas "zimy stulecia".  http://bi.gazeta.pl/im/7/6117/ z6117197X.jpg Mama opowiadała mi, jak jechała do porodu w zaspach, drąc się na wiozącego ją tatę, że na pewno nie zdążą. A tu śnieg, ciemność, ślizgawica - cóż, dość stresujący moment, nieprawdaż? Może dlatego nie jestem dzisiaj śniegoentuzjastką :/ A wręcz przeciwni...
Czytaj więcej