Podsumowanie

-
Dziś, tak dla odmiany czuję się jak Jon. Brzydko, staro, grubo... Chyba powinnam spuścić na to zasłonę milczenia.
Bo do problemów Jona, u mnie dochodzą jeszcze gorączka, katar, masakryczny ból gardła, chroniczne przemęczenie... Dlatego nie piszę bo moje notki wyglądałyby - tak jak TA...
W domu Mężon na urlopie bezpłatnym. Do pracy wraca w poniedziałek. Perspektywa na wypłatę ... (@#$%^^*@#!!!!) kiepska.
Zębowo-nocna masakra trwa. Pojawiły się luźne kupki, ale wyczekiwanych siekaczy nie widać.
Końca zimy też nie widać...
Bleeeeee.... Idę kończyć rozliczenie ...
Aczkolwiek serdecznie Was pozdrawiam ;)

Komentarze

  1. tosinkowo12 lutego 2010 21:26

    uwielbiam Twoje notki-nawet takie;)))Pomysl jak ja musze sie czuc staro i grubo;))) ale nic to-przetrwamy i to-buziole:*

    OdpowiedzUsuń
  2. duszek13 lutego 2010 01:48

    my tez pozdrawiamy ,może jakiś klub przemęczonych i zasmarkanych by założyć?

    OdpowiedzUsuń
  3. maddalena13 lutego 2010 19:24

    ta zima chyba już wszystkich męczy.... kiedy zamykam oczy widzę plażę, i ciepły wiatr targający mi kiecą... to już objaw lekkiej choroby psychicznej chyba... ;)

    OdpowiedzUsuń
  4. Anonimowy13 lutego 2010 20:21

    Nie możesz się czuć staro, bo jak ja miałabym się wtedy czuć ? , jak dinozaur ? ;-)

    Wracaj szybko do zdrowia :-)...a uroda i młodość też wtedy wrócą :-)

    Pozdrawiam serdecznie :-)

    Florella

    OdpowiedzUsuń
  5. Anonimowy13 lutego 2010 21:10

    uśmiechnij się Beatko:-)) naprawdę warto. zapewne na Twej twarzy uśmiech promienieje na tego malutkiego szkrabka:-)))sorki, już nie malutkigo, to już prawie roczna córcia!!a przeziębiene niebawem przejdzie...
    jb

    OdpowiedzUsuń
  6. Anonimowy15 lutego 2010 11:04

    Kochana kuruj się!!!!

    Przelewam Ci trochę swojego optymizmu!!:*

    Kwietniowa

    OdpowiedzUsuń
  7. Karolina15 lutego 2010 21:08

    U mnie też dziś jakoś nie teges, więc łączę się w bólu :))

    OdpowiedzUsuń
  8. Iczka16 lutego 2010 10:01

    to i ja się przyłącze do klubu zasmarkanych, zakichanych i wogóle takich , co to się czuja abe i fuuuj :-)))
    Czary mary, aby koniec zimy był bliski :)

    OdpowiedzUsuń
  9. Anonimowy16 lutego 2010 11:38

    Więc! (Nie zaczyna sie zdania od więc!!!!:P) życzę:
    -zdrówka,
    -siekaczy
    -zadziwiająco dużej wypłaty:)
    Jakoś nie mogę sobie Ciebie wyobrazić jako grubą, brzudką i starą więc nam tu nie ściemniaj Kochana:D mama-zuzika

    OdpowiedzUsuń
  10. Kobieta z drugiej strony lustra16 lutego 2010 13:05

    Martulko, nie sądzę żebyś kiedykolwiek wyglądała staro lub grubo :)Twoi synowie będą mieć wiecznie młodą mamę :)

    Duszku, czemu nie? :) Odpozdrawiam!

    Madziulko to chyba jakaś zbiorowa fatamorgana :D

    Florello no dinozaur od razu? TY? No wiesz?? Absolutnie!! :))

    Jarku przeziębienie może razem z wiosną... OBY.

    Kwietniowo dzięki i chyba... doszedł? ;)

    Karolinko są takie dni... I nic na to nie poradzimy, a wywnętrzenie nie jest takie złe ;)

    Iczka możemy odtańczyć jakiś taniec wiosny ;) albo cuś...

    Mamo Zuzika dzięki wielkie!!! Ale wiesz wyobraźnia zasem płata figle :D

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Zbieram dobre słowa ;)

Popularne posty z tego bloga

Rozprawa z przeszłością

-
Minęło już prawie dwa miesiące, ale ja wciąż mam przed oczami obrazek siebie gryzącej z bólu szpitalną poduszkę... Poród - większość z was ma to już za sobą i pewnie powiecie mi jak lekarka mojej Młodej - to się zapomina... Ale ja chyba nie zapomnę... Zaczęło się w środku nocy. Tak jak chciałam, Mężon był w domu, nie byłam sama. Zareagowałam spokojnie i z niejaką ulgą - no, nareszcie... Odczekałam do trzeciej, żeby nie siać paniki, ale skurcze nie minęły. Obudziłam Mężona najdelikatniej jak umiałam - Kochanie, to chyba już, tylko spokojnie... Ale i tak zerwał się jak oparzony. Poszłam pod prysznic, on zaczął się ubierać, a ja poczułam jak zaczęły odchodzić wody. Tak jak mówiła Mama - wiedziałam, że to już, mimo że cały czas się bałam, że pojadę do szpitala a stamtąd wyślą mnie z powrotem do domu... ;) Ubrałam się i zadzwoniłam po taksówkę. Mężon dopakował do torby rożek, moją kosmetyczkę i kanapki, które naszykował sobie do pracy. Do taksówki zeszliśmy po schodach - winda niby
Czytaj więcej

Jeszcze tydzień, dam radę, na pewno ;)

-
Obraz
(Zdjęcie z internetu) Jak się macie Robaczki? Urlop przed? Po? W trakcie? Ja się powolutku do mojego czołgam. Jest szansa, że dam radę, choć niewiele mi brakuje do kompletnego wyczerpania baterii. Ratuję się różnie - Domowymi lodami, Weekendowymi ucieczkami w nieodległe okoliczności przyrody Słoikowaniem... Balkonowaniem... I wianiem przed wariackimi burzami. Oby, gdy zacznę już ten cudownie wolny od obowiązków czas, nawałnice dały od siebie odpocząć... Z informacji bardzo dobrych - CJ dostała się do wymarzonej szkoły na wymarzony kierunek. Poziom zen jest zadowalający. Do pełni brakuje tylko długiego spania, zwiedzania i pobierania witaminy D przezskórnie :)) Póki co, szykuję wrześniową dokumentację i czekam na powrót szefowej z urlopu. Idzie mi opornie, ale konsekwentnie "do przodu". Dzieciaków spędzających wakacje w przedszkolu mamy sporo, więc też jest co robić. Oby baterie wytrzymały! :) Dajcie znać co tam u Was,  Robaczki - buziole! :)
Czytaj więcej

Wakacyjnie - niekoniecznie

-
Obraz
  Balkonik mi obrodził tegorocznie ;) Jak tam Robaczki? Odpoczywacie? Ja zrobiłam mega przerwę w blogowaniu, bo galopada wydarzeń i stresior kiepsko na mnie działają. Dla CJ ten rok to kolejny kamień milowy na drodze jej życia i chcąc nie chcąc wszystko kręci się wokół niej. Wybór szkoły, egzaminy ósmoklasistów, dążenie do jak najlepszych wyników na świadectwie, rekrutacja... Siwieję powolutku, acz nieubłaganie ;) Część stresu mamy już za sobą. CJ doskonale napisała egzaminy - nawet egzamin z polskiego, o którego wyniki "się bała" poszedł jej świetnie. Ba, poszedł jej najlepiej. Świadectwo ze średnią ponad 5, przedmioty wymagane na profilu, który preferuje -zaliczone na bardzo dobrze i celująco. I to bez naszego jojczenia, naciskania, mękolenia...  Duma we mnie powoli przestaje mieć miejsce na dalszy rozrost ;)  Teraz czekamy na wyniki rekrutacji. Mocno trzymam kciuki, żeby przyjęło ją bardzo dobre liceum, do którego ma blisko. Napracowała się.  Poza tym staramy się jakoś oga
Czytaj więcej