Bańka mydlana

-
jest nietrwała i delikatna. Szybko pęka i zostaje po niej mokry ślad.

Takie właśnie ostatnio są moje marzenia. Pryskają jak mydlane bańki, pozostawiając mokre ślady na moich policzkach.

Właściciele mieszkania oczywiście nie zgodzili się na zaproponowaną przez nas kwotę. Mamy szansę najwyżej na 2-3 tysiące.

ALEEEEE....

Wczoraj był u nas doradca finansowy. Dzisiaj mamy dostać informacje jaki maksymalny kredyt możemy uzyskać.

Piłka ciągle w grze...

Komentarze

  1. Anonimowy20 października 2010 11:06

    wiec ciagle trzymam kciuki! uda sie! :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Wiśniowa20 października 2010 11:49

    No to trzymam kciuki, niech suma kredytu będzie duuuuża !! :) Kochana, to nie tyle troll co chęć dodawania zdjęć, a teraz nie chcę pokazywać zdjęć dziewczynek :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Kobieta z drugiej strony lustra20 października 2010 11:51

    Lim dzięki!!!

    Wisienko, dobrze Cię rozumiem to już duże pannice w końcu :))

    OdpowiedzUsuń
  4. Anonimowy21 października 2010 17:45

    wiesz Beato, może nie ma tego złego, co by na dobre nie miało wyjść... a może się zdecydują, może Wam sprzedadzą mieszkanie? skoro półtora roku nie mogli sprzedać, to może się zdecydują?a gdyby nawet nie, to znajdziecie swój kącik, własny kącik. tylko Wasz.
    przy kredycie zwracajcie uwagę na marżę banku. to jest ważne, by nie rzec najwazniejsze!!
    pozdrawiam serdecznie, a wokół duzo ludzisków w białych kitlach:-)) Beatka, wiesz co mam na mysli...
    jb

    OdpowiedzUsuń
  5. shy22 października 2010 11:46

    Więc jest tak jak z bańkami być powinno ,szybko pękają ale jeszcze szybciej nowe powstają .....piłka... hmm bańka ciagle w grze :)

    OdpowiedzUsuń
  6. wujek25 października 2010 16:28

    trzymamy mocno kciuki!

    OdpowiedzUsuń
  7. Sylwia P.29 października 2010 10:48

    Witaj serdecznie, ja tutaj po raz pierwszy ale również mocno trzymam kciuki!

    Spełniona

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Zbieram dobre słowa ;)

Popularne posty z tego bloga

Bałtyk wzywa

-
Obraz
  Już za chwileczkę, już za momencik... :) No cześć Robaczki, co tam u Was? Ja już jedną nogą jestem na plaży, trzymajcie mi tam kciuki za pogodę - proszę! :) Pomału się pakuję i załatwiam w pracy wszelkie sprawy "na zaś",  żeby nikt mnie nie niepokoił przez następne trzy tygodnie. Im jestem starsza, tym bardziej potrzebuję dni, w których nic nie muszę. Co najważniejsze, potrafię już sobie takie momenty zafundować bez wyrzutów sumienia. Kiedyś męczyło mnie strasznie takie "nicnierobienie", bo przecież w tym czasie można by było tyle "nadgonić". Teraz spacer, czy pogaduchy z kimś kochanym na kocyku, albo czytanie książki nie są już powodem do zastanawiania się, czy marnuję czas. Długo mi zeszło, żeby to zrozumieć ;) Czas od kwietnia zleciał mi niesamowicie szybko. Mnóstwo pracy, pilnowanie wagi (- 5 kg na dzień dzisiejszy!! :)) Wyjazdy i wywiadówki CJ, dużo czytania, wyjazd na Dziki Wschód do Rodzicieli... I w mgnieniu oka zawitał lipiec ;) Od zeszłego tygo...
Czytaj więcej

Przyspieszony rytm

-
Obraz
Dopiero rozebrałam choinkę, a tu już Wielkanoc na horyzoncie... Wszystko dzieje się tak szybko, że nie nadążam z przyswajaniem. Ciągła galopada po lekarzach, niewyrabianie na zakrętach w pracy, planowanie remontu kuchni, kredytu na ten remont, dbanie o relacje rodzinne, małżeńskie, matko-córkowe. Trochę mnie to przytłacza. Już dwa razy od czasu wakacji zwiewałam na chwilę do Rodziców, żeby zresetować głowę, na jakiś czas pomaga, ale potem znowu chaos kłębi się w głowie i szarpie nerwy. Wróciłam do czytania. Zauważyłam, że to też dobrze mi robi. Wciskanie się w fabułę zupełnie różną od tej z mojego życia daje oddech i huśta perspektywą. Gdzieś tam budzę się z codzienności, zerkam z zupełnie innej strony, bywa że nabieram od nowa chęci, by sprzątać życiowy bałagan.  Ale jakoś ciężej jest. Branie się w garść i potrząsanie sobą nie idzie mi już tak łatwo jak kiedyś. Ale wiosna idzie. Będzie lepiej. Trzymajmy się   
Czytaj więcej

A czas płynie płynie....

-
Obraz
  obrazek z:  http://radkost.com/2011/07/28/hello-world/   Dziś 34. Częstujcie się wirtualnie Kochani :) Migam się bardzo od tych urodzin... gdzieś od czasu do czasu mała wzmianka. Czyżbym się starzała, skoro tak ciężko mi idzie myślenie o wieku? :)) Ale od zeszłego roku to "starzenie się" jest ciut łatwiejsze. Bo razem ze mną świętuje ONA - iskierka, styczniowa siostra bliźniaczka-wodniczka :)) i jest ciut więcej mobilizacji, żeby ten post nie był aż tak zwyczajny, taki "jak zawsze". Wszystkiego najlepszego LILU :)) Bo w końcu to nasz dzień. Więc niech będzie, że o nas :) Przyszłam na świat podczas "zimy stulecia".  http://bi.gazeta.pl/im/7/6117/ z6117197X.jpg Mama opowiadała mi, jak jechała do porodu w zaspach, drąc się na wiozącego ją tatę, że na pewno nie zdążą. A tu śnieg, ciemność, ślizgawica - cóż, dość stresujący moment, nieprawdaż? Może dlatego nie jestem dzisiaj śniegoentuzjastką :/ A wręcz przeciwni...
Czytaj więcej