Ach... co to był za...

Urlop. I się skończył. I nie wiem dlaczego, ale jestem po nim zjechana jak koń po westernie. W dodatku koń odtwórcy głównej roli ;) 

Mama wróciła. Wprawdzie lekarz powiedział jej, że Julę może nosić - "na własną odpowiedzialność", że kręgosłup ma do wymiany i że prędzej czy później czeka ją operacja... Ale póki co, przepisał ćwiczenia i jakieś medykamenty... Dziś już kobietki zostały w domu same - jak zwykle zauroczone sobą...

Urlop minął pod znakiem zabawy. Bo moja Córcia śpi już w dzień tylko 2 razy, cały pozostały czas poświęcając na naukę nowych rzeczy, radosne gulgotanie do zabawek i tego, kto się akurat nawinie pod rękę... poza tym - siadanie, pokrzykiwanie, jedzonko... 

Byłyśmy na szczepieniu w zeszły wtorek - pomiary wyszły wspaniale - 7,5 kg wagi, 68 cm wzrostu... Oczywiście Jula podniosła wrzask na całą przychodnię... A Pani doktor o dziwo przemówiła ludzkim głosem - że Jula się pięknie rozwija, że tak już pewnie siedzi, że dobrze, że jej wprowadzam nowe pokarmy... Przez chwilę opowiadała mi o dodatkowych szczepieniach na pneumo- i menigokoki, ale wcale się nie obruszyła, gdy powiedziałam, że zamierzam małą szczepić dopiero jak skończy roczek - przed wysłaniem do żłobka... Ogólnie - pozytywnie.

Mieszkania nadal ani widu... Wciąż do kupienia wyłącznie rudery w cenie pałaców... Ale nie damy się. Uparcie szukamy wszędzie, gdzie to jest możliwe - i wreszcie znajdziemy! :)

Ogólnie nastrój wyżowy - zobaczymy na jak długo... Póki co, zmykam do pracy, bo szeryf właśnie się przytoczył.

Buziole!