Z głową powyżej krawędzi...

doła. I już schodki do wyjścia prawie gotowe...

Wiecie co? Fajnie, że jesteście, dzięki za te wszystkie dobre komentarze, za bardzo ciepłe maile... Zawsze traktowałam to z przymrużeniem oka - bo szybko potrafiłam sobie poradzić sama ze sobą. Tym razem było inaczej. Tym razem zasypało mnie totalnie, wciągnęło w niemoc, w tumiwisizm i tylko tych parę słów czasem trochę mną potrząsało.

I Jula, dla niej potrafiłam na tych parę godzin stanąć na głowie, byle tylko się śmiała. A potem przekłuty balonik znów lądował w "praktycznej baryłeczce do przechowywania różnych różności" Kłapouchego... 

Potrzebowałam porządnego kopa w nieobyczajną część ciała. Ale zwisało mi co mają inni, że też kłopoty, że też zmęczenie i tak dalej...

Kop przyszedł ze strony, której się nie spodziewałam. Przyszedł od Szeryfa. Nieee, nie moi drodzy, nie podwyżka, nie świąteczna premia - to nie ten typ. To oczywiście - nowe obowiązki. I to jakie! Oprócz tego co zwykle robię - czyli ogólnie - administracja, kadry, księgowość i marketing - dostałam zaszczytną posadę gońca - zaopatrzeniowca. W ramach "ekonomizacji pracy " miałam się zająć  częścią szkoleniową firmy - czyli tym, od czego zaczynałam - powrót do korzeni, współpraca z człowiekiem, na którego nawet patrzeć nie mogę bez obrzydzenia. Zatkało mnie kompletnie - i z gabinetu Szeryfa wyszłam kiwając głową na ok. Potem dotarłam do domu, rozryczałam się, wylałam żale przed Mamunią, dałam się pogłaskać, wieczorem Mamunia kazała mi jeszcze raz się wywnętrzyć przed Tatuniem, Mężon oczywiście też dostał swoją porcję... i... zaczęło się we mnie gotować. Noszzzzzz kurrrrrr... dobra, mam małe dziecko - co utrudnia mi z lekka zmianę pracy. Chcę wziąć kredyt - na co nagła zmiana pracy też by pewnie miała negatywny wpływ. Ale nie jest to do jasnej cholery niemożliwe!!! Ja mogę zmienić pracę, jak mi się przestanie podobać i jeśli mają mnie tak traktować to to zrobię!! Po pięciu latach pracy, jeśli mogę liczyć tylko na dodatkowe obowiązki, a ostatnia podwyżka mojej pensji miała miejsce jakieś dwa lata temu... Aaaaa!!!! 

No i wyszłam z dołka. Szeryf dnia kolejnego ze zdziwieniem usłyszał, że po zakupy to ja owszem mogę, ale jak mnie ktoś zawiezie i przywiezie - raz w miesiącu (zakupy na catering dla szkoleń - ciastka, soki itp pierdoły) pocztę mogę wysyłać - jak sama idę to i ich zabiorę, po urzędach biegać, tylko w ostateczności, jeśli nie da się tego załatwić via telefon/mail/poczta - i ogólnie pomagać będę tylko przy braku własnych zajęć. A poza tym, to musimy pogadać o kwestii finansowej - kryzys kryzysem... Rozmowę na ten ostatni temat przełożyliśmy na styczeń :D 

Wczoraj w pracy skręcaliśmy ze współpracownikiem szafkę na dokumenty... Taak, moja firma to ogromna korporacja :D 

Od poniedziałku znowu biorę urlop. Mama w niedzielę jedzie do domu, jutro mają wpaść Braciszek z Połówką. W weekend pewnie ubierzemy choinkę i... czekają mnie święta z Teściami...

Ale to już temat na osobny post...