Jak to z tym planowaniem bywa.

-
No i proszę, post za postem leci, powoli się rozkręcam. 
Tak, wiem, bardzo powoli, jeśli popatrzeć na statystyki z moich lepszych lat ;). Ale czym jest tempo przy siedzącej cierpliwie Wenie? Siedź sobie spokojnie Kochaniutka, ja Cię popędzać nie zamierzam  w żadnym wypadku, tylko zostań ;)

Weekend jaki był, każdy widział. U nas wszystko się elegancko rozmiękło, rozpaćkało i koncertowo zawilgotniało... Moje żywe ja tęskni za wiosną, już je męczy powoli nawet kocyk i książka. Nawet ten zaspany niedźwiedź we mnie ma już dosyć snu zimowego. Zaczyna mnie ciągnąć do porządków wszelakich. W sobotę przetrzepałam pokój Córki Jedynej. Myślałam, że będzie szczęśliwa w czyściutkiej przestrzeni, że będzie chciała za wszelką cenę utrzymać ład, który Matka wniosła w cały ten chaos jej pokoju. Cóż. Myliłam się. Już wczoraj wyglądało to jak sprzed Wielkiego Wybuchu tfuuuu Sprzątania ;) Czy wszystkie nastolatki tak mają???

Wczoraj miałam dzień wolny w pracy na załatwienia przeróżne i reset przedwiosenny. Telefon padł mi w weekend, ładowarka została w pracy - fejsbuczek został odsunięty z zasięgu - więc uznałam, że dzięki temu będę miała mnóstwo czasu i zaplanowałam robienie porządku w szafie. Niestety Netflix działał. To ZUOOO wcielone. Jak podniosłam wzrok na zegarek w trakcie któregoś tam z nieskończonej ilości odcinków Outlandera - okazało się, że jest 14:00. Nie było sensu niczego zaczynać, obejrzałam kolejne dwa ;) Ale przecież będą inne okazje? Szafa nie zając? Pomyślę o tym jutro :))

No to udanego tygodnia Wam tam, za szybką. 



I foteczkę  letnią Wam zostawiam, może ktoś wie skąd ona? :)) 





Komentarze

Prześlij komentarz

Zbieram dobre słowa ;)

Popularne posty z tego bloga

Bałtyk wzywa

-
Obraz
  Już za chwileczkę, już za momencik... :) No cześć Robaczki, co tam u Was? Ja już jedną nogą jestem na plaży, trzymajcie mi tam kciuki za pogodę - proszę! :) Pomału się pakuję i załatwiam w pracy wszelkie sprawy "na zaś",  żeby nikt mnie nie niepokoił przez następne trzy tygodnie. Im jestem starsza, tym bardziej potrzebuję dni, w których nic nie muszę. Co najważniejsze, potrafię już sobie takie momenty zafundować bez wyrzutów sumienia. Kiedyś męczyło mnie strasznie takie "nicnierobienie", bo przecież w tym czasie można by było tyle "nadgonić". Teraz spacer, czy pogaduchy z kimś kochanym na kocyku, albo czytanie książki nie są już powodem do zastanawiania się, czy marnuję czas. Długo mi zeszło, żeby to zrozumieć ;) Czas od kwietnia zleciał mi niesamowicie szybko. Mnóstwo pracy, pilnowanie wagi (- 5 kg na dzień dzisiejszy!! :)) Wyjazdy i wywiadówki CJ, dużo czytania, wyjazd na Dziki Wschód do Rodzicieli... I w mgnieniu oka zawitał lipiec ;) Od zeszłego tygo...
Czytaj więcej

Przyspieszony rytm

-
Obraz
Dopiero rozebrałam choinkę, a tu już Wielkanoc na horyzoncie... Wszystko dzieje się tak szybko, że nie nadążam z przyswajaniem. Ciągła galopada po lekarzach, niewyrabianie na zakrętach w pracy, planowanie remontu kuchni, kredytu na ten remont, dbanie o relacje rodzinne, małżeńskie, matko-córkowe. Trochę mnie to przytłacza. Już dwa razy od czasu wakacji zwiewałam na chwilę do Rodziców, żeby zresetować głowę, na jakiś czas pomaga, ale potem znowu chaos kłębi się w głowie i szarpie nerwy. Wróciłam do czytania. Zauważyłam, że to też dobrze mi robi. Wciskanie się w fabułę zupełnie różną od tej z mojego życia daje oddech i huśta perspektywą. Gdzieś tam budzę się z codzienności, zerkam z zupełnie innej strony, bywa że nabieram od nowa chęci, by sprzątać życiowy bałagan.  Ale jakoś ciężej jest. Branie się w garść i potrząsanie sobą nie idzie mi już tak łatwo jak kiedyś. Ale wiosna idzie. Będzie lepiej. Trzymajmy się   
Czytaj więcej

A czas płynie płynie....

-
Obraz
  obrazek z:  http://radkost.com/2011/07/28/hello-world/   Dziś 34. Częstujcie się wirtualnie Kochani :) Migam się bardzo od tych urodzin... gdzieś od czasu do czasu mała wzmianka. Czyżbym się starzała, skoro tak ciężko mi idzie myślenie o wieku? :)) Ale od zeszłego roku to "starzenie się" jest ciut łatwiejsze. Bo razem ze mną świętuje ONA - iskierka, styczniowa siostra bliźniaczka-wodniczka :)) i jest ciut więcej mobilizacji, żeby ten post nie był aż tak zwyczajny, taki "jak zawsze". Wszystkiego najlepszego LILU :)) Bo w końcu to nasz dzień. Więc niech będzie, że o nas :) Przyszłam na świat podczas "zimy stulecia".  http://bi.gazeta.pl/im/7/6117/ z6117197X.jpg Mama opowiadała mi, jak jechała do porodu w zaspach, drąc się na wiozącego ją tatę, że na pewno nie zdążą. A tu śnieg, ciemność, ślizgawica - cóż, dość stresujący moment, nieprawdaż? Może dlatego nie jestem dzisiaj śniegoentuzjastką :/ A wręcz przeciwni...
Czytaj więcej