#~`&*@!!!!!!

-
Nienawidzę ósmego piętra!!!!!
Niech mnie ktoś dobije :((( Ta pieprzona winda ma być DO 15 MARCA - przecież ja urodzę do tej pory!!!!! Co za idiota w ogóle dopuścił do oddania bloku w tym czasie?? Co za debilny miałam pomysł żeby tutaj zamieszkać?? Jeszcze cały długi pieprzony miesiąc mam się wspinać z tym moim brzuszyskiem na tą cholerną wieżę Eiffla??!!! Porażka. To mieszkanie to moja porażka na całej linii.

Przepraszam, to się nazywa dać upust złości. Teraz już nic mi się nie chce. Praca Mężona dalej w zawieszeniu, a ja gdzieś między tym wszystkim...

Idę poprzełączać kanały w tv, może zasnę od tego.

Komentarze

  1. Anonimowy13 lutego 2009 21:37

    Jestes tam??
    Kochanie przytulam, przytulam mocno i uszka do gory:**

    OdpowiedzUsuń
  2. Anonimowy14 lutego 2009 01:07

    o ja, o jaaa... moja Ty kobieto w ciąży :) wytrwaj, wytrwaj! :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Anonimowy14 lutego 2009 22:10

    Osz kurcze :( Lepiej niech spieszą z tą windą, a jak nie to złożymy się dla Ciebie na jakiś samolocik, co będzie Cie na górę transportował :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Anonimowy15 lutego 2009 19:01

    Oj biedaku Ty :( trzymaj się a jak nie to zamontuj sobie jakąs własną windę :)) buziole

    OdpowiedzUsuń
  5. Kobieta z drugiej strony lustra19 lutego 2009 10:25

    Dzieki za wsparcie, od razu lepiej ;)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Zbieram dobre słowa ;)

Popularne posty z tego bloga

Rozprawa z przeszłością

-
Minęło już prawie dwa miesiące, ale ja wciąż mam przed oczami obrazek siebie gryzącej z bólu szpitalną poduszkę... Poród - większość z was ma to już za sobą i pewnie powiecie mi jak lekarka mojej Młodej - to się zapomina... Ale ja chyba nie zapomnę... Zaczęło się w środku nocy. Tak jak chciałam, Mężon był w domu, nie byłam sama. Zareagowałam spokojnie i z niejaką ulgą - no, nareszcie... Odczekałam do trzeciej, żeby nie siać paniki, ale skurcze nie minęły. Obudziłam Mężona najdelikatniej jak umiałam - Kochanie, to chyba już, tylko spokojnie... Ale i tak zerwał się jak oparzony. Poszłam pod prysznic, on zaczął się ubierać, a ja poczułam jak zaczęły odchodzić wody. Tak jak mówiła Mama - wiedziałam, że to już, mimo że cały czas się bałam, że pojadę do szpitala a stamtąd wyślą mnie z powrotem do domu... ;) Ubrałam się i zadzwoniłam po taksówkę. Mężon dopakował do torby rożek, moją kosmetyczkę i kanapki, które naszykował sobie do pracy. Do taksówki zeszliśmy po schodach - winda niby
Czytaj więcej

Jeszcze tydzień, dam radę, na pewno ;)

-
Obraz
(Zdjęcie z internetu) Jak się macie Robaczki? Urlop przed? Po? W trakcie? Ja się powolutku do mojego czołgam. Jest szansa, że dam radę, choć niewiele mi brakuje do kompletnego wyczerpania baterii. Ratuję się różnie - Domowymi lodami, Weekendowymi ucieczkami w nieodległe okoliczności przyrody Słoikowaniem... Balkonowaniem... I wianiem przed wariackimi burzami. Oby, gdy zacznę już ten cudownie wolny od obowiązków czas, nawałnice dały od siebie odpocząć... Z informacji bardzo dobrych - CJ dostała się do wymarzonej szkoły na wymarzony kierunek. Poziom zen jest zadowalający. Do pełni brakuje tylko długiego spania, zwiedzania i pobierania witaminy D przezskórnie :)) Póki co, szykuję wrześniową dokumentację i czekam na powrót szefowej z urlopu. Idzie mi opornie, ale konsekwentnie "do przodu". Dzieciaków spędzających wakacje w przedszkolu mamy sporo, więc też jest co robić. Oby baterie wytrzymały! :) Dajcie znać co tam u Was,  Robaczki - buziole! :)
Czytaj więcej

Wakacyjnie - niekoniecznie

-
Obraz
  Balkonik mi obrodził tegorocznie ;) Jak tam Robaczki? Odpoczywacie? Ja zrobiłam mega przerwę w blogowaniu, bo galopada wydarzeń i stresior kiepsko na mnie działają. Dla CJ ten rok to kolejny kamień milowy na drodze jej życia i chcąc nie chcąc wszystko kręci się wokół niej. Wybór szkoły, egzaminy ósmoklasistów, dążenie do jak najlepszych wyników na świadectwie, rekrutacja... Siwieję powolutku, acz nieubłaganie ;) Część stresu mamy już za sobą. CJ doskonale napisała egzaminy - nawet egzamin z polskiego, o którego wyniki "się bała" poszedł jej świetnie. Ba, poszedł jej najlepiej. Świadectwo ze średnią ponad 5, przedmioty wymagane na profilu, który preferuje -zaliczone na bardzo dobrze i celująco. I to bez naszego jojczenia, naciskania, mękolenia...  Duma we mnie powoli przestaje mieć miejsce na dalszy rozrost ;)  Teraz czekamy na wyniki rekrutacji. Mocno trzymam kciuki, żeby przyjęło ją bardzo dobre liceum, do którego ma blisko. Napracowała się.  Poza tym staramy się jakoś oga
Czytaj więcej