2 latka - to już jutro!!!!

-
Od dwóch lat jestem Mamą...

Od dwóch lat czuję się niezbędna...

Od dwóch lat mam całkowicie zmieniony światopogląd.
To już nie ja jestem ważna, nie Mąż, nie rodzice, nie brat. Najważniejsza jest ONA.

Moje Smarkadełko. :) Uwielbiam Cię Córeczko.

Choć czasami padam na twarz, choć czasami mam dość tłumaczenia, biegania, głowa mi pęka od Twoich jęków i marudzeń. Nie zamieniłabym tego na nic. Nigdy.

Jesteś mądra, rezolutna, masz milion pomysłów na minutę. Rozpływam się w Twoich uśmiechach.

Mamusia kółko graniaaste. Ja chcę. Mamusia idzie!! :D



A za miesiąc pojedziesz na swoje pierwsze wakacje bez Mamy.


No ocipieję z tęsknoty przecież, no!!

Komentarze

  1. Lusija27 maja 2011 20:58

    Najcudowniejsze dwa latka, słodka rezolutna córcia, wspaniała mama:)

    OdpowiedzUsuń
  2. Fjona Ogr27 maja 2011 21:48

    To już dwa lata? Nieuchronnie zbliża się ku dorosłości ... hihihi
    Słuchaj, Jula jest absolutnie cudowna! A poza tym, czuję dokładnie jak napisałaś - najważniejszy Mały-Wielki-Człowiek na świecie! ;-)
    pozdrawiam i buziakuję
    I sto lat dla Julki! Zdrowia duużo i żeby miała pociechę ze swoich rodziców ;-))

    OdpowiedzUsuń
  3. Kalina28 maja 2011 11:38

    Moc buziaków urodzinowych dla Julci :)))

    OdpowiedzUsuń
  4. Martruda28 maja 2011 23:36

    Buziaki od nas.

    OdpowiedzUsuń
  5. Kobieta z drugiej strony lustra29 maja 2011 19:58

    Bardzo bardzo dziękuję za wszystkie życzenia :) Wycałowałam ją od Was wszystkich :) Gorąco pozdrawiam cioteczki :))

    OdpowiedzUsuń
  6. Tosinkowo29 maja 2011 23:11

    oj ocipiejesz jak nic! :)

    OdpowiedzUsuń
  7. kattrinka30 maja 2011 08:16

    Sto latek dwulatko... hihihihi a jeszcze dobrze pamietam cie jak wygladałaś w brzuszku a tu proszę jaka duża dziewczynka z Ciebie ;))
    Kochana zdróweczka Ci życze... a dla mamusi Twojej duzo sił!!!! ;))
    Trzymajcie sie cieplutko piękne dziewczęta ;)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Zbieram dobre słowa ;)

Popularne posty z tego bloga

Rozprawa z przeszłością

-
Minęło już prawie dwa miesiące, ale ja wciąż mam przed oczami obrazek siebie gryzącej z bólu szpitalną poduszkę... Poród - większość z was ma to już za sobą i pewnie powiecie mi jak lekarka mojej Młodej - to się zapomina... Ale ja chyba nie zapomnę... Zaczęło się w środku nocy. Tak jak chciałam, Mężon był w domu, nie byłam sama. Zareagowałam spokojnie i z niejaką ulgą - no, nareszcie... Odczekałam do trzeciej, żeby nie siać paniki, ale skurcze nie minęły. Obudziłam Mężona najdelikatniej jak umiałam - Kochanie, to chyba już, tylko spokojnie... Ale i tak zerwał się jak oparzony. Poszłam pod prysznic, on zaczął się ubierać, a ja poczułam jak zaczęły odchodzić wody. Tak jak mówiła Mama - wiedziałam, że to już, mimo że cały czas się bałam, że pojadę do szpitala a stamtąd wyślą mnie z powrotem do domu... ;) Ubrałam się i zadzwoniłam po taksówkę. Mężon dopakował do torby rożek, moją kosmetyczkę i kanapki, które naszykował sobie do pracy. Do taksówki zeszliśmy po schodach - winda niby
Czytaj więcej

Jeszcze tydzień, dam radę, na pewno ;)

-
Obraz
(Zdjęcie z internetu) Jak się macie Robaczki? Urlop przed? Po? W trakcie? Ja się powolutku do mojego czołgam. Jest szansa, że dam radę, choć niewiele mi brakuje do kompletnego wyczerpania baterii. Ratuję się różnie - Domowymi lodami, Weekendowymi ucieczkami w nieodległe okoliczności przyrody Słoikowaniem... Balkonowaniem... I wianiem przed wariackimi burzami. Oby, gdy zacznę już ten cudownie wolny od obowiązków czas, nawałnice dały od siebie odpocząć... Z informacji bardzo dobrych - CJ dostała się do wymarzonej szkoły na wymarzony kierunek. Poziom zen jest zadowalający. Do pełni brakuje tylko długiego spania, zwiedzania i pobierania witaminy D przezskórnie :)) Póki co, szykuję wrześniową dokumentację i czekam na powrót szefowej z urlopu. Idzie mi opornie, ale konsekwentnie "do przodu". Dzieciaków spędzających wakacje w przedszkolu mamy sporo, więc też jest co robić. Oby baterie wytrzymały! :) Dajcie znać co tam u Was,  Robaczki - buziole! :)
Czytaj więcej

Wakacyjnie - niekoniecznie

-
Obraz
  Balkonik mi obrodził tegorocznie ;) Jak tam Robaczki? Odpoczywacie? Ja zrobiłam mega przerwę w blogowaniu, bo galopada wydarzeń i stresior kiepsko na mnie działają. Dla CJ ten rok to kolejny kamień milowy na drodze jej życia i chcąc nie chcąc wszystko kręci się wokół niej. Wybór szkoły, egzaminy ósmoklasistów, dążenie do jak najlepszych wyników na świadectwie, rekrutacja... Siwieję powolutku, acz nieubłaganie ;) Część stresu mamy już za sobą. CJ doskonale napisała egzaminy - nawet egzamin z polskiego, o którego wyniki "się bała" poszedł jej świetnie. Ba, poszedł jej najlepiej. Świadectwo ze średnią ponad 5, przedmioty wymagane na profilu, który preferuje -zaliczone na bardzo dobrze i celująco. I to bez naszego jojczenia, naciskania, mękolenia...  Duma we mnie powoli przestaje mieć miejsce na dalszy rozrost ;)  Teraz czekamy na wyniki rekrutacji. Mocno trzymam kciuki, żeby przyjęło ją bardzo dobre liceum, do którego ma blisko. Napracowała się.  Poza tym staramy się jakoś oga
Czytaj więcej