Dawno tak...

-
Tęsknię za Tobą.

Kiedy codziennie oczy otwierają mi się ze zdumienia, że może być tak źle albo tak dobrze...
Tęsknię, by móc się otworzyć, by móc Ci opowiedzieć, śmiać się z Tobą płakać w rękaw. Pozwalać Ci ocierać łzy i dodawać otuchy. Pozwalać potrząsać sobą kiedy robię głupoty. Biec do Ciebie kiedy mnie potrzebujesz, czuć że jestem Ci potrzebna...Słuchać Cię i wspierać...
Tęsknię do tego byś powiedziała - "przecież tak dobrze Cię znam".

Brakuje mi wariackiego smsa z pytaniem czy mam wory pod oczami po przegadanej nocy...

I tych właśnie przegadanych nocy.

Tyle razy już oddałam Ci mój czas i serce, tyle razy odwróciłaś się plecami. Wciąż w nowej osobie.

Nie ma Cię już od tak dawna.

A ja chyba już nie mam sił by Cię szukać. Boję się zaufać, boję się powierzyć komuś siebie. Choć chciałabym tak bardzo.

TAK BARDZO!!

Przyjaciółko.

Komentarze

  1. Tosinkowo18 maja 2011 14:09

    Tak bardzo to rozumiem....i choć znalazłam przyjaźń i to tu na blogowym podwórku,to bardzo mi brakuje tych zarwanych nocy.Ech móc się spotkać przy lampce wina,wypłakać,wycieszyć,czasem sobą potrząsnąć......czy Ty przypadkiem nie czytasz w moich myślach?

    OdpowiedzUsuń
  2. Kobieta z drugiej strony lustra18 maja 2011 14:11

    kto wie? :)) mi już ręce opadają tyle razy się przejechałam... ale tak fajnie mieć kogoś dla siebie :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Tosinkowo18 maja 2011 16:39

    znasz powiedzenie :"kto ma miękkie serce,musi mieć twardą d..."? też się przejechałam,nie raz a d...jak miękka była,tak jest....może to efekt uboczny nadprogramowych kg?:)oby!

    OdpowiedzUsuń
  4. kattrinka19 maja 2011 07:25

    przykro mi ze musiałaś takie coś przejść... niestety są ludzie, ktorym oddajesz cała siebie a oni wbija ci nóż w plecy...
    Ja bardzo często załuje ze z niektórymi osobami z "neta" nie mam bliższego kontaktu... choć czuje taka wspaniała bliskość... a zarazem jesteśmy tak daleko... to bardzo przykre... :(
    Tule mocno... szkoda tylko, ze moge jedynie przez komentarz na blogu :((

    OdpowiedzUsuń
  5. Kalina19 maja 2011 13:05

    JA też się kiedyś "przejechałam" na pewnej znajomości, dlatego tym bardziej pielęgnuję te trzy, prawdziwe, które są ze mną od wielu lat. Jedna od ponad 20 i mimo, że mieszka w moim rodzinnym mieście to jesteśmy ze wszystkim na bieżąco :)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Zbieram dobre słowa ;)

Popularne posty z tego bloga

Bałtyk wzywa

-
Obraz
  Już za chwileczkę, już za momencik... :) No cześć Robaczki, co tam u Was? Ja już jedną nogą jestem na plaży, trzymajcie mi tam kciuki za pogodę - proszę! :) Pomału się pakuję i załatwiam w pracy wszelkie sprawy "na zaś",  żeby nikt mnie nie niepokoił przez następne trzy tygodnie. Im jestem starsza, tym bardziej potrzebuję dni, w których nic nie muszę. Co najważniejsze, potrafię już sobie takie momenty zafundować bez wyrzutów sumienia. Kiedyś męczyło mnie strasznie takie "nicnierobienie", bo przecież w tym czasie można by było tyle "nadgonić". Teraz spacer, czy pogaduchy z kimś kochanym na kocyku, albo czytanie książki nie są już powodem do zastanawiania się, czy marnuję czas. Długo mi zeszło, żeby to zrozumieć ;) Czas od kwietnia zleciał mi niesamowicie szybko. Mnóstwo pracy, pilnowanie wagi (- 5 kg na dzień dzisiejszy!! :)) Wyjazdy i wywiadówki CJ, dużo czytania, wyjazd na Dziki Wschód do Rodzicieli... I w mgnieniu oka zawitał lipiec ;) Od zeszłego tygo...
Czytaj więcej

Przyspieszony rytm

-
Obraz
Dopiero rozebrałam choinkę, a tu już Wielkanoc na horyzoncie... Wszystko dzieje się tak szybko, że nie nadążam z przyswajaniem. Ciągła galopada po lekarzach, niewyrabianie na zakrętach w pracy, planowanie remontu kuchni, kredytu na ten remont, dbanie o relacje rodzinne, małżeńskie, matko-córkowe. Trochę mnie to przytłacza. Już dwa razy od czasu wakacji zwiewałam na chwilę do Rodziców, żeby zresetować głowę, na jakiś czas pomaga, ale potem znowu chaos kłębi się w głowie i szarpie nerwy. Wróciłam do czytania. Zauważyłam, że to też dobrze mi robi. Wciskanie się w fabułę zupełnie różną od tej z mojego życia daje oddech i huśta perspektywą. Gdzieś tam budzę się z codzienności, zerkam z zupełnie innej strony, bywa że nabieram od nowa chęci, by sprzątać życiowy bałagan.  Ale jakoś ciężej jest. Branie się w garść i potrząsanie sobą nie idzie mi już tak łatwo jak kiedyś. Ale wiosna idzie. Będzie lepiej. Trzymajmy się   
Czytaj więcej

A czas płynie płynie....

-
Obraz
  obrazek z:  http://radkost.com/2011/07/28/hello-world/   Dziś 34. Częstujcie się wirtualnie Kochani :) Migam się bardzo od tych urodzin... gdzieś od czasu do czasu mała wzmianka. Czyżbym się starzała, skoro tak ciężko mi idzie myślenie o wieku? :)) Ale od zeszłego roku to "starzenie się" jest ciut łatwiejsze. Bo razem ze mną świętuje ONA - iskierka, styczniowa siostra bliźniaczka-wodniczka :)) i jest ciut więcej mobilizacji, żeby ten post nie był aż tak zwyczajny, taki "jak zawsze". Wszystkiego najlepszego LILU :)) Bo w końcu to nasz dzień. Więc niech będzie, że o nas :) Przyszłam na świat podczas "zimy stulecia".  http://bi.gazeta.pl/im/7/6117/ z6117197X.jpg Mama opowiadała mi, jak jechała do porodu w zaspach, drąc się na wiozącego ją tatę, że na pewno nie zdążą. A tu śnieg, ciemność, ślizgawica - cóż, dość stresujący moment, nieprawdaż? Może dlatego nie jestem dzisiaj śniegoentuzjastką :/ A wręcz przeciwni...
Czytaj więcej