po weekendzie.

-

 echh... fajnie było :)



bo "same dziefcyny, nie mamusiu?" bo nieujarzmiony bałagan, bo wszystko razem, bo swój chlebek na "siadanko", bo pogoda, uśmiech, długachne spacery. (Mi w końcu wysiadły nogi, ale niestrudzona podróżniczka pędziła dalej ;)) i czytanie do poduchy i zabawa i odpoczywanie... Takie małe wakacje.

A Mężonowy wyjazd też się udał. I dobrze.

Szkoda, że przyjazd już mniej. Ale bywają dni lepsze i gorsze. Oby więcej tych lepszych.

A jak tam wasze weekendy? :)

Komentarze

  1. kfiatushek21 maja 2012 15:19

    bo z dziefcynami fajnie jest ;)

    OdpowiedzUsuń
  2. Al21 maja 2012 17:27

    U nas też "same dziefcyny" były, a mąż i tata (czyli tzw. 2w1) wyjechał. Czasem fajnie jest odpocząć od siebie :))

    OdpowiedzUsuń
  3. myska22 maja 2012 08:41

    No fajny taki leniwy weekend :)
    Swoją drogą skąd dzieci czerpią tyle energii, z kosmosu? :)
    Człowiek pada na twarz, a te dalej podskakują :)
    Pozdrowionka :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Noel22 maja 2012 08:53

    Oj jaka fajna, letnia panieneczka :)
    Nie ma to jak babskie wypady!

    OdpowiedzUsuń
  5. kattrinka23 maja 2012 07:39

    ojjj zawsze jak ogladam zdjecia Julki wzruszam sie i przypominam brzuchacza ;) pamietasz?
    cudną masz córcie ;)
    Buziaki

    OdpowiedzUsuń
  6. Nashi23 maja 2012 16:45

    Ach.... najlepsze co można robić w takie dni to rodzinne spacerki :) Niestety u mnie rodzice są na to zbyt leniwi :P

    Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Kobieta z drugiej strony lustra24 maja 2012 09:37

      haha na szczęście Ty już możesz spacerować kiedy Ci się podoba, bez nich :))

      Usuń
  7. Inna27 maja 2012 12:42

    Baby ach te baby:)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Zbieram dobre słowa ;)

Popularne posty z tego bloga

Bałtyk wzywa

-
Obraz
  Już za chwileczkę, już za momencik... :) No cześć Robaczki, co tam u Was? Ja już jedną nogą jestem na plaży, trzymajcie mi tam kciuki za pogodę - proszę! :) Pomału się pakuję i załatwiam w pracy wszelkie sprawy "na zaś",  żeby nikt mnie nie niepokoił przez następne trzy tygodnie. Im jestem starsza, tym bardziej potrzebuję dni, w których nic nie muszę. Co najważniejsze, potrafię już sobie takie momenty zafundować bez wyrzutów sumienia. Kiedyś męczyło mnie strasznie takie "nicnierobienie", bo przecież w tym czasie można by było tyle "nadgonić". Teraz spacer, czy pogaduchy z kimś kochanym na kocyku, albo czytanie książki nie są już powodem do zastanawiania się, czy marnuję czas. Długo mi zeszło, żeby to zrozumieć ;) Czas od kwietnia zleciał mi niesamowicie szybko. Mnóstwo pracy, pilnowanie wagi (- 5 kg na dzień dzisiejszy!! :)) Wyjazdy i wywiadówki CJ, dużo czytania, wyjazd na Dziki Wschód do Rodzicieli... I w mgnieniu oka zawitał lipiec ;) Od zeszłego tygo...
Czytaj więcej

Przyspieszony rytm

-
Obraz
Dopiero rozebrałam choinkę, a tu już Wielkanoc na horyzoncie... Wszystko dzieje się tak szybko, że nie nadążam z przyswajaniem. Ciągła galopada po lekarzach, niewyrabianie na zakrętach w pracy, planowanie remontu kuchni, kredytu na ten remont, dbanie o relacje rodzinne, małżeńskie, matko-córkowe. Trochę mnie to przytłacza. Już dwa razy od czasu wakacji zwiewałam na chwilę do Rodziców, żeby zresetować głowę, na jakiś czas pomaga, ale potem znowu chaos kłębi się w głowie i szarpie nerwy. Wróciłam do czytania. Zauważyłam, że to też dobrze mi robi. Wciskanie się w fabułę zupełnie różną od tej z mojego życia daje oddech i huśta perspektywą. Gdzieś tam budzę się z codzienności, zerkam z zupełnie innej strony, bywa że nabieram od nowa chęci, by sprzątać życiowy bałagan.  Ale jakoś ciężej jest. Branie się w garść i potrząsanie sobą nie idzie mi już tak łatwo jak kiedyś. Ale wiosna idzie. Będzie lepiej. Trzymajmy się   
Czytaj więcej

A czas płynie płynie....

-
Obraz
  obrazek z:  http://radkost.com/2011/07/28/hello-world/   Dziś 34. Częstujcie się wirtualnie Kochani :) Migam się bardzo od tych urodzin... gdzieś od czasu do czasu mała wzmianka. Czyżbym się starzała, skoro tak ciężko mi idzie myślenie o wieku? :)) Ale od zeszłego roku to "starzenie się" jest ciut łatwiejsze. Bo razem ze mną świętuje ONA - iskierka, styczniowa siostra bliźniaczka-wodniczka :)) i jest ciut więcej mobilizacji, żeby ten post nie był aż tak zwyczajny, taki "jak zawsze". Wszystkiego najlepszego LILU :)) Bo w końcu to nasz dzień. Więc niech będzie, że o nas :) Przyszłam na świat podczas "zimy stulecia".  http://bi.gazeta.pl/im/7/6117/ z6117197X.jpg Mama opowiadała mi, jak jechała do porodu w zaspach, drąc się na wiozącego ją tatę, że na pewno nie zdążą. A tu śnieg, ciemność, ślizgawica - cóż, dość stresujący moment, nieprawdaż? Może dlatego nie jestem dzisiaj śniegoentuzjastką :/ A wręcz przeciwni...
Czytaj więcej