Drzewo.

Jesiennie się robi, liście żółkną...
A moje drzewo się rozrasta... :)
I taka radość, bo chociaż wiele gałązek uschło - wiem o wielu z nich. I taka nadzieja, że dowiem się więcej i więcej.

(przykładowe drzewo z portalu MyHeritage)

Znalazłam kiedyś TU możliwość stworzenia drzewa genealogicznego. Pomyślałam, że uporządkuję trochę wiedzę o rodzinie, popytam najbliższych... zajmie mi to chwilę... I przepadłam z kretesem.

 

Najpierw wpisałam Mężona i siebie - i Julę oczywiście, następnie Braciszków,  naszych rodziców, potem rodzeństwo rodziców, dziadków, rodzeństwo dziadków, pradziadków... Mam jeszcze sporo do uzupełnienia. Bo są takie ciotki, o których się mówiło "siódma woda po kisielu" ;) i nigdy nie wiedziałam, co właściwie mamy z nimi wspólnego. 

Ziarnko ciekawości bujnie kiełkuje. Pojawiło się wiele "dlaczego", które chciałabym wyjaśnić. Łazi za mną temat przeprowadzek moich dziadków, z których wynikło rozrzucenie rodziny po całym kraju. Chyba dojrzałam. do przekopywania historii - pojawiła się żyłka archeologiczna ;)

Na tą chwilę moje drzewko wygląda TAK:

Zaprosiłam do wspólnego uzupełniania kuzynów i kuzynki. I Mamę. Wciąż pojawiają się jakieś "nowinki". 

Niedawno moja mama znalazła na cmentarzu grób mojej praprababci :) 

Czekam na owocne rozmowy z Babcią, kiedy pojedziemy na święta. Musze ją dobrze przemaglować, bo pamięć ma wspaniałą :) Już szykuję notes.

Wiem, że kiedyś Jula będzie pytać o rodzinę. Wtedy rozwinę rulon z pięknie uzupełnionym drzewem (jest możliwość druku w dużym formacie ;)) i powiem jej kto jest kim.

I dlatego właśnie przyszło mi do głowy, żeby podzielić się tym z Wami. Wasze dzieci też kiedyś zapytają - choćby przy konstruowania zadania domowego :)) A może wsiąkniecie tak jak ja - w długie, jesienno-zimowe wieczory?  Powodzenia :)