Poszukiwani dawcy 0Rh- i ARh-

-

Dzisiaj krótko. Może i nie znam. Ale kiedy prosiłam o zamieszczenie apelu o datki dla Bartka  - odzew był. Więc i ja się przyłączę.

Poszukiwani dawcy krwi grup 0Rh- i ARh-. Szczegóły na blogu Karlity.
Jeśli możecie pomóc komuś kto walczy o życie oddając krew nie wahajcie się.

Komentarze

  1. Moaa16 października 2012 14:02

    Niestety nie moge oddać krwi :(
    Kiedyś byłam honorowym dawcą. Mój mąż nadal jest.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Kobieta z drugiej strony lustra16 października 2012 14:06

      ja jeszcze nie oddawałam zawsze jakieś anemie i nie wiadomo co wynajdywali :/ a tu tylko w Lublinie i Warszawie można oddać.

      Usuń
  2. Lili16 października 2012 15:00

    Ja też raczej nigdy nie oddam :(
    Raz już stałam w kolejce, ale za niska hemoglobina.
    I wieczne ciśnienie 90/60.

    Puściłam info u siebie w pracy, dużo mamy dawców.
    A rejon się zgadza co najważniejsze. Mam nadzieję, że pomogą.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Kobieta z drugiej strony lustra16 października 2012 15:04

      po cichu na Ciebie liczyłam - a mogłam liczyć głośno :) fajnie że Cię znam :)

      Usuń
    2. Julita17 października 2012 13:55

      No ja też za niska hemoglobina... Cholera... :-/

      Usuń
  3. Tosinkowo16 października 2012 17:45

    a ja nie dość, że "plusowa", to jeszcze....z za niską hemoglobiną;)
    bo przecież innych przeciwskazań by nie było:/

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Zbieram dobre słowa ;)

Popularne posty z tego bloga

Bałtyk wzywa

-
Obraz
  Już za chwileczkę, już za momencik... :) No cześć Robaczki, co tam u Was? Ja już jedną nogą jestem na plaży, trzymajcie mi tam kciuki za pogodę - proszę! :) Pomału się pakuję i załatwiam w pracy wszelkie sprawy "na zaś",  żeby nikt mnie nie niepokoił przez następne trzy tygodnie. Im jestem starsza, tym bardziej potrzebuję dni, w których nic nie muszę. Co najważniejsze, potrafię już sobie takie momenty zafundować bez wyrzutów sumienia. Kiedyś męczyło mnie strasznie takie "nicnierobienie", bo przecież w tym czasie można by było tyle "nadgonić". Teraz spacer, czy pogaduchy z kimś kochanym na kocyku, albo czytanie książki nie są już powodem do zastanawiania się, czy marnuję czas. Długo mi zeszło, żeby to zrozumieć ;) Czas od kwietnia zleciał mi niesamowicie szybko. Mnóstwo pracy, pilnowanie wagi (- 5 kg na dzień dzisiejszy!! :)) Wyjazdy i wywiadówki CJ, dużo czytania, wyjazd na Dziki Wschód do Rodzicieli... I w mgnieniu oka zawitał lipiec ;) Od zeszłego tygo...
Czytaj więcej

Przyspieszony rytm

-
Obraz
Dopiero rozebrałam choinkę, a tu już Wielkanoc na horyzoncie... Wszystko dzieje się tak szybko, że nie nadążam z przyswajaniem. Ciągła galopada po lekarzach, niewyrabianie na zakrętach w pracy, planowanie remontu kuchni, kredytu na ten remont, dbanie o relacje rodzinne, małżeńskie, matko-córkowe. Trochę mnie to przytłacza. Już dwa razy od czasu wakacji zwiewałam na chwilę do Rodziców, żeby zresetować głowę, na jakiś czas pomaga, ale potem znowu chaos kłębi się w głowie i szarpie nerwy. Wróciłam do czytania. Zauważyłam, że to też dobrze mi robi. Wciskanie się w fabułę zupełnie różną od tej z mojego życia daje oddech i huśta perspektywą. Gdzieś tam budzę się z codzienności, zerkam z zupełnie innej strony, bywa że nabieram od nowa chęci, by sprzątać życiowy bałagan.  Ale jakoś ciężej jest. Branie się w garść i potrząsanie sobą nie idzie mi już tak łatwo jak kiedyś. Ale wiosna idzie. Będzie lepiej. Trzymajmy się   
Czytaj więcej

A czas płynie płynie....

-
Obraz
  obrazek z:  http://radkost.com/2011/07/28/hello-world/   Dziś 34. Częstujcie się wirtualnie Kochani :) Migam się bardzo od tych urodzin... gdzieś od czasu do czasu mała wzmianka. Czyżbym się starzała, skoro tak ciężko mi idzie myślenie o wieku? :)) Ale od zeszłego roku to "starzenie się" jest ciut łatwiejsze. Bo razem ze mną świętuje ONA - iskierka, styczniowa siostra bliźniaczka-wodniczka :)) i jest ciut więcej mobilizacji, żeby ten post nie był aż tak zwyczajny, taki "jak zawsze". Wszystkiego najlepszego LILU :)) Bo w końcu to nasz dzień. Więc niech będzie, że o nas :) Przyszłam na świat podczas "zimy stulecia".  http://bi.gazeta.pl/im/7/6117/ z6117197X.jpg Mama opowiadała mi, jak jechała do porodu w zaspach, drąc się na wiozącego ją tatę, że na pewno nie zdążą. A tu śnieg, ciemność, ślizgawica - cóż, dość stresujący moment, nieprawdaż? Może dlatego nie jestem dzisiaj śniegoentuzjastką :/ A wręcz przeciwni...
Czytaj więcej