Dzień kolejny

-
Czujemy się świetnie. Nawet lubię być w "dwupaku"... :) Wprawdzie dzidzia chyba się ubezpiecza na jakieś gorsze czasy, bo sukcesywnie powiększa magazyn w mleczarni, co jest ciut niewygodne i ciut bolesne, ale da się przeżyć. Wolę już to, niż pogoń za pawiem :/

Sobota przepiękna. Poranek wyspany, rozpoczęty z Mężonkiem słodziutko i przytulaśnie. Potem wyprawa na "kopiec kreta" ;). Niesamowite kilka godzin, które spędziliśmy sobie razem na spacerze do kopca Kościuszki. Troszkę się bałam zmęczenia, ale okazało się, ze nie taki kopiec wysoki jak go malują. Wdrapaliśmy się, zrobiliśmy trochę fotek, bo widok nieziemski... Potem w kawiarni "Pod kopcem" pożarliśmy przepyszne lody... Dawno nam nie wyszła taka fajna randka :) Powrót do domu zakończony zakupami, obiadkiem, słodkim lenistwem.. :) I oglądactwem nowego tvn-owskiego pomysłu pt "Mam talent". Ciekawe jaki talent objawi dzidzia?

Niedziela przeleniuchowana.

A dziś rozmowa z szefem... Który przyjął moją nowinę - ze spokojem i bezproblemowo. Mam jeszcze trochę urlopu, ale poza tym, czas mam sobie organizować tak, żeby wszystko było zrobione. A czy przyjdę godzinę później, czy wyjdę godzinę wcześniej - jemu różnicy nie robi. Zresztą różnie może być - stwierdził, jak będzie zwolnienie potrzebne to nic strasznego - on to u siebie w domu przeżył już trzykrotnie więc się orientuje "mniej więcej" jakie mogą być niespodzianki. I kogoś na zastępstwo znajdzie, ale ma nadzieję że wrócę. Hmmm...W sumie to ja byłam bardziej tą rozmową zdenerwowana niż on :D Kolejny stres mi odpadł.

A teraz wracam do zajęć. We środę kolejna wizyta u gina...

Komentarze

  1. Anonimowy29 września 2008 11:23

    gratuluje podejscia szefa, to sie chyba niezbyt czesto zdarza w Polsce,zeby byl tak wyluzowany:))))wspaniale,ze sie dobrze czujesz,ze malenstwo jest grzeczne i wszytsko mu smakuje. :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Kobieta z drugiej strony lustra29 września 2008 11:30

    też jestem z niego dumna :D a maleństwo sama słodycz - no problem :D mam nadzieje ze to się nie zmieni jak już wyskoczy z brzucha :D:D

    OdpowiedzUsuń
  3. Anonimowy29 września 2008 20:42

    Dobra, dobra... ja juz tam wiem, jak to z tymi lodami bylo;P

    OdpowiedzUsuń
  4. Kobieta z drugiej strony lustra30 września 2008 08:28

    oj ciotka zarty się Ciebie trzymają ;)

    OdpowiedzUsuń
  5. Anonimowy30 września 2008 12:01

    Zarty??;P sama prawda...;P

    OdpowiedzUsuń
  6. Anonimowy30 września 2008 14:12

    mądry szef to skarb. przyznać się muszę,ze nie chcę dzieci-swój limit wykonałam ale gdy tak czytam i myślę o początku,,,,o pierwszym "widzeniu" i rozmowie z ginką,jak wspominam cóż się działo przez moje tylko 8 mc ciąży,jak się skończyła i gdy patrze na córcię i cieszę się ze zdrowa jest to....w środku odczuwam pustkę.....brak mi mojego wypełnienia.....a przecież dwójka dzieci to ilość wystarczajaca prawda???
    uważaj na siebie i uśmiechaj się ile się da.....i pogłaszcz brzusio w moim imieniu....

    OdpowiedzUsuń
  7. Anonimowy30 września 2008 14:46

    Witaj,
    w Krakowie jest chyba sezon na fajne randki pod kopcem, bo i mi taką w weekend zaserwował Daniel :))

    A poza tym... Świetnie, że szef normalny. Niepotrzebny stres tylko.
    Pozdrawiam cieplutko! :)

    OdpowiedzUsuń
  8. Kobieta z drugiej strony lustra30 września 2008 14:47

    haha, to może się gdzieś tam widziałyśmy Esfly? :))

    ŻmijOlu głaszczę i się uśmiecham i dziękuję :))

    OdpowiedzUsuń
  9. Anonimowy30 września 2008 21:22

    A bardzo możliwe :) My tam byliśmy w sobotę popołudniu i w niedzielę wieczorkiem :)

    OdpowiedzUsuń
  10. Anonimowy30 września 2008 21:22

    A to na górze napisałam ja - Esfly :D

    OdpowiedzUsuń
  11. Anonimowy30 września 2008 21:44

    Czyli nie taki zły ten Twój szef :)) Ja Mam talent oglądam co tydzień, obowiązkowo :)) Czasem niezły ubaw jest :D
    Pozdrawiam mamę 2 w 1 :))

    OdpowiedzUsuń
  12. Kobieta z drugiej strony lustra1 października 2008 08:34

    Esfly, my też byliśmy w sobotę po południu 14:00-15:00-16:00? :D

    Szarlotko ja też się mile zdziwiłam, mam nadzieję, że tak mu zostanie

    OdpowiedzUsuń
  13. smallcatphotography1 października 2008 13:27

    Szef człowiek! To rzadkość w naszej polskiej rzeczywistości...
    Powodzenia u Gina
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  14. Anonimowy1 października 2008 19:50

    Te godziny, pamiętam, że po 17 byliśmy w domu :) D. szalał z aparatem a ja się przed nim chowałam :)

    OdpowiedzUsuń
  15. Kobieta z drugiej strony lustra2 października 2008 08:09

    buhahaha u nas było to samo, tyle że to ja robiłam więcej zdjęć ;) A pamiętasz Panią z bobasem na samym szczycie kopca? Karmiła tam dziecko, miała je zawinięte w taką chustę ;) Świetny widok...

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Zbieram dobre słowa ;)

Popularne posty z tego bloga

Bałtyk wzywa

-
Obraz
  Już za chwileczkę, już za momencik... :) No cześć Robaczki, co tam u Was? Ja już jedną nogą jestem na plaży, trzymajcie mi tam kciuki za pogodę - proszę! :) Pomału się pakuję i załatwiam w pracy wszelkie sprawy "na zaś",  żeby nikt mnie nie niepokoił przez następne trzy tygodnie. Im jestem starsza, tym bardziej potrzebuję dni, w których nic nie muszę. Co najważniejsze, potrafię już sobie takie momenty zafundować bez wyrzutów sumienia. Kiedyś męczyło mnie strasznie takie "nicnierobienie", bo przecież w tym czasie można by było tyle "nadgonić". Teraz spacer, czy pogaduchy z kimś kochanym na kocyku, albo czytanie książki nie są już powodem do zastanawiania się, czy marnuję czas. Długo mi zeszło, żeby to zrozumieć ;) Czas od kwietnia zleciał mi niesamowicie szybko. Mnóstwo pracy, pilnowanie wagi (- 5 kg na dzień dzisiejszy!! :)) Wyjazdy i wywiadówki CJ, dużo czytania, wyjazd na Dziki Wschód do Rodzicieli... I w mgnieniu oka zawitał lipiec ;) Od zeszłego tygo...
Czytaj więcej

Przyspieszony rytm

-
Obraz
Dopiero rozebrałam choinkę, a tu już Wielkanoc na horyzoncie... Wszystko dzieje się tak szybko, że nie nadążam z przyswajaniem. Ciągła galopada po lekarzach, niewyrabianie na zakrętach w pracy, planowanie remontu kuchni, kredytu na ten remont, dbanie o relacje rodzinne, małżeńskie, matko-córkowe. Trochę mnie to przytłacza. Już dwa razy od czasu wakacji zwiewałam na chwilę do Rodziców, żeby zresetować głowę, na jakiś czas pomaga, ale potem znowu chaos kłębi się w głowie i szarpie nerwy. Wróciłam do czytania. Zauważyłam, że to też dobrze mi robi. Wciskanie się w fabułę zupełnie różną od tej z mojego życia daje oddech i huśta perspektywą. Gdzieś tam budzę się z codzienności, zerkam z zupełnie innej strony, bywa że nabieram od nowa chęci, by sprzątać życiowy bałagan.  Ale jakoś ciężej jest. Branie się w garść i potrząsanie sobą nie idzie mi już tak łatwo jak kiedyś. Ale wiosna idzie. Będzie lepiej. Trzymajmy się   
Czytaj więcej

A czas płynie płynie....

-
Obraz
  obrazek z:  http://radkost.com/2011/07/28/hello-world/   Dziś 34. Częstujcie się wirtualnie Kochani :) Migam się bardzo od tych urodzin... gdzieś od czasu do czasu mała wzmianka. Czyżbym się starzała, skoro tak ciężko mi idzie myślenie o wieku? :)) Ale od zeszłego roku to "starzenie się" jest ciut łatwiejsze. Bo razem ze mną świętuje ONA - iskierka, styczniowa siostra bliźniaczka-wodniczka :)) i jest ciut więcej mobilizacji, żeby ten post nie był aż tak zwyczajny, taki "jak zawsze". Wszystkiego najlepszego LILU :)) Bo w końcu to nasz dzień. Więc niech będzie, że o nas :) Przyszłam na świat podczas "zimy stulecia".  http://bi.gazeta.pl/im/7/6117/ z6117197X.jpg Mama opowiadała mi, jak jechała do porodu w zaspach, drąc się na wiozącego ją tatę, że na pewno nie zdążą. A tu śnieg, ciemność, ślizgawica - cóż, dość stresujący moment, nieprawdaż? Może dlatego nie jestem dzisiaj śniegoentuzjastką :/ A wręcz przeciwni...
Czytaj więcej