Poweekendowo

-
Wróciłam z weekendowych wojaży, wróciłam do pracy i do waszych blogów. Zresztą chyba mnie tam widać ;) Ale jeszcze chyba nie do końca wróciłam do siebie ...

Weekendy z rodzicami i dziadkami są cudowne... Tylko ta tęsknota po wyjeździe... Chciałabym mieć ich blisko... Ale się nie da... :/

Komentarze

  1. Anonimowy9 września 2008 16:49

    ja teraz jestem zmuszona mieszkać u mojej mamy heh ale jakoś średnio mnie to cieszy. na szczęście wyjechała :-) a jak wróci, to mam nadzieję, że obejdzie się bez starć, chociaż będzie ciężko. kiedyś miałyśmy lepszy kontakt, ale w pewnym momencie (przynajmniej w niektórych aspektach) nasze tory myślowe zdecydowanie biegną inaczej, czasem nawet w przeciwnych kierunkach.

    OdpowiedzUsuń
  2. Kobieta z drugiej strony lustra9 września 2008 17:18

    Wiesz, ja też nie chciałabym mieszkać Z NIMI... Ale przynajmniej blisko nich... A odkąd wyjechałam na studia - dzieli nas sto, a teraz już 200 km... I spotykamy się bardzo rzadko. Za rzadko :(

    OdpowiedzUsuń
  3. Anonimowy9 września 2008 17:49

    ja juz sie nauczylam zyc bez nich:( niestety, choc sa chwile kiedy chcialabym miec ich blisko, tak na wyciagniecie reki.

    OdpowiedzUsuń
  4. Anonimowy9 września 2008 17:55

    Wiesz co ? Ja na początku ogromnie teskniłam za rodzinką, co tydzien na weekend jeździłam, a teraz ? Jak jadę tam na dłużej niż dwa dni to marzę by do domu wracać, tu mam spokoj, wszystko po mojemu, moje porządki, a tam ? Każdy wpiera mi swoje racje, ludzi mnostwo, nie ma chwili spokoju...to fajne, ale tak na "piec minut"
    Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Kobieta z drugiej strony lustra9 września 2008 18:09

    Shirin strasznie ciężko... ja się chyba nigdy nie nauczę...

    Szarlotko oni tam tylko we dwoje zostali nawet mój młodszy braciszek "wybył" za mną... Tam jest naprawdę cisza i spokój... ecchhh

    OdpowiedzUsuń
  6. Anonimowy9 września 2008 18:46

    heh to ja bym się z Tobą zamieniła. Teraz będziemy mieszkać na jednym osiedlu. całe szczęście, że nie widzimy się z okien. moja mama ma swoje zdanie na każdy temat i jest niereformowalna jeśli coś wydaje się właściwe i jedyne słuszne. jak mieszkałam daleko od niej, to miałam święty spokój i lepsza relację, więc w moim przypadku im bliżej tym gorzej

    OdpowiedzUsuń
  7. Kobieta z drugiej strony lustra9 września 2008 18:52

    Wiesz, ja wcale nie twierdzę że z moją by tak nie było, Mamuśka ma charakterek tak jak i ja ;) Ale brakuje mi jej...

    OdpowiedzUsuń
  8. Anonimowy9 września 2008 20:21

    Kochana wiem co to tesknota... wiem az za dobrze i rozumiem, wiec bardzo mocno przytulam:*

    I wiesz co? Mam dzis ogromne wyrzuty sumienia:( Bo zaniedbuje Cie na gg, bo mam taka ochote z Toba poklikac, tyle rzeczy chce opowiedziec, a ciagle jakos czasu nie mam:(( Ale sie poprawie... dla siebie i dla Ciebie;)

    OdpowiedzUsuń
  9. Kobieta z drugiej strony lustra10 września 2008 08:06

    Słońce tak czasem bywa, nic nie poradzisz. ;) jeszcze nie raz poklikamy, zobaczysz. Buziaki

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Zbieram dobre słowa ;)

Popularne posty z tego bloga

Bałtyk wzywa

-
Obraz
  Już za chwileczkę, już za momencik... :) No cześć Robaczki, co tam u Was? Ja już jedną nogą jestem na plaży, trzymajcie mi tam kciuki za pogodę - proszę! :) Pomału się pakuję i załatwiam w pracy wszelkie sprawy "na zaś",  żeby nikt mnie nie niepokoił przez następne trzy tygodnie. Im jestem starsza, tym bardziej potrzebuję dni, w których nic nie muszę. Co najważniejsze, potrafię już sobie takie momenty zafundować bez wyrzutów sumienia. Kiedyś męczyło mnie strasznie takie "nicnierobienie", bo przecież w tym czasie można by było tyle "nadgonić". Teraz spacer, czy pogaduchy z kimś kochanym na kocyku, albo czytanie książki nie są już powodem do zastanawiania się, czy marnuję czas. Długo mi zeszło, żeby to zrozumieć ;) Czas od kwietnia zleciał mi niesamowicie szybko. Mnóstwo pracy, pilnowanie wagi (- 5 kg na dzień dzisiejszy!! :)) Wyjazdy i wywiadówki CJ, dużo czytania, wyjazd na Dziki Wschód do Rodzicieli... I w mgnieniu oka zawitał lipiec ;) Od zeszłego tygo...
Czytaj więcej

Przyspieszony rytm

-
Obraz
Dopiero rozebrałam choinkę, a tu już Wielkanoc na horyzoncie... Wszystko dzieje się tak szybko, że nie nadążam z przyswajaniem. Ciągła galopada po lekarzach, niewyrabianie na zakrętach w pracy, planowanie remontu kuchni, kredytu na ten remont, dbanie o relacje rodzinne, małżeńskie, matko-córkowe. Trochę mnie to przytłacza. Już dwa razy od czasu wakacji zwiewałam na chwilę do Rodziców, żeby zresetować głowę, na jakiś czas pomaga, ale potem znowu chaos kłębi się w głowie i szarpie nerwy. Wróciłam do czytania. Zauważyłam, że to też dobrze mi robi. Wciskanie się w fabułę zupełnie różną od tej z mojego życia daje oddech i huśta perspektywą. Gdzieś tam budzę się z codzienności, zerkam z zupełnie innej strony, bywa że nabieram od nowa chęci, by sprzątać życiowy bałagan.  Ale jakoś ciężej jest. Branie się w garść i potrząsanie sobą nie idzie mi już tak łatwo jak kiedyś. Ale wiosna idzie. Będzie lepiej. Trzymajmy się   
Czytaj więcej

A czas płynie płynie....

-
Obraz
  obrazek z:  http://radkost.com/2011/07/28/hello-world/   Dziś 34. Częstujcie się wirtualnie Kochani :) Migam się bardzo od tych urodzin... gdzieś od czasu do czasu mała wzmianka. Czyżbym się starzała, skoro tak ciężko mi idzie myślenie o wieku? :)) Ale od zeszłego roku to "starzenie się" jest ciut łatwiejsze. Bo razem ze mną świętuje ONA - iskierka, styczniowa siostra bliźniaczka-wodniczka :)) i jest ciut więcej mobilizacji, żeby ten post nie był aż tak zwyczajny, taki "jak zawsze". Wszystkiego najlepszego LILU :)) Bo w końcu to nasz dzień. Więc niech będzie, że o nas :) Przyszłam na świat podczas "zimy stulecia".  http://bi.gazeta.pl/im/7/6117/ z6117197X.jpg Mama opowiadała mi, jak jechała do porodu w zaspach, drąc się na wiozącego ją tatę, że na pewno nie zdążą. A tu śnieg, ciemność, ślizgawica - cóż, dość stresujący moment, nieprawdaż? Może dlatego nie jestem dzisiaj śniegoentuzjastką :/ A wręcz przeciwni...
Czytaj więcej