Bry.

Odliczanie do urlopu trwa -

CZTERY!!! moi drodzy :)

a póki co...

Córka moja własna sprzedała mi przedszkolnego bakcyla. Sama na szczęście była tylko "mosteckiem" po którym bakcylek przeskoczył z innego dzieciora na mnie, bo jej przez 2 dzionki po nocy tylko lekko zaropiało oczko. Przemyłam świetlikiem i gra. Niestety ja od dwóch dni budzę się ślepa jak kret i witam dzień roztworem soli fizjologicznej próbując rozkleić powieki... Wczoraj na dyżurze w przychodni średnio miły doktore zadysponował nam obydwu Sulfacetamid. Liczę na to, ze pomoże bo póki co klima w pracy mi po ślipiach wiucha i średnio się czuję :/

Z dobrych rzeczy - ominęło mnie mało sympatyczne spotkanie dzięki tym moim cudnym zapuchniętym i zaropiałym oczętom (niestety zostało tylko odroczone na bliżej nieokreślony czas). 

Mimo braku wyjazdowych atrakcji (a raczej dzięki temu brakowi ;) spędziliśmy niedzielę bardzo owocnie - w parku,

 na wszelkich dostępnych zjeżdżalniach, huśtawkach, czołgając się w rurach i wieszając na drążkach (no dobra, to nie ja - to ONA ;)

ja starałam się tylko nadążyć między tymi wszystkimi atrakcjami i ... dopoić w razie czego ;)

A na koniec hmmm - czy to jakieś przeznaczenie?? ;)

Niestety końcówka dnia nie była już tak fajna. Odbębniliśmy lekarza mojego ocznego, a następnie przyszedł czas na spoczynek i mi się dziecko zbiesiło.

Poszło o zwyczajną durnotę - rozchichotana przyłożyła mi przy przebieraniu do łóżka, potem poprawiła, na co ja już przestałam się śmiać tylko zwinęłam się z bólu (oj tam nos tylko ;) wytłumaczyłam co się stało i kazałam jej pójść spać. Zaczęła się drzeć, że nie chce i ... rzucać czym popadnie. Powiedziałam, że w takim razie pójdzie spać BEZ czytania bajki na dobranoc.

I się zaczęło. No mówię wam, wiedziałam, że jest charakterna, ale żeby aż tak??

Usiadłam obok łóżka na podłodze i patrzyłam na to co się działo z szeroko otwartymi oczami. Wszelkie próby uspokojenia kończyły się zarobioną fangą, więc postanowiłam przeczekać. Decybele na pewno przekroczyły jazgot na autostradzie i startujący odrzutowiec. Rzucała się po łóżku i odstawiała taką szopkę, że owszem - brawa dla tej pani!! Patrzyła na sufit, ściany, wszędzie byle nie na mnie i się darła... 

Minęło nagle, tak jak przyszło. Położyła się na poduszce, okryłam ją kołderką - Na "psituliś mnie?" zareagowałam przytuleniem, Na "a poczytasz mi bajkę?" - odpowiedzią odmowną i zapewnieniem, że jak jutro pójdzie spać n o r m a l n i e to bajkę poczytamy. Przyjęła, zasnęła.

Mężon jak weszłam do pokoju popatrzył na mnie jak na morderczynię ;) 

- Żyje, nic jej nie jest możesz sprawdzić.

I poszłam zrobić sobie drinka....

A jak tam wasze weekendy? 

See ya, robaczki. Wasz skośnooki Krtek... 

(ach szkoda Czechów, szkoda ;)...)