Losołek się gotuje

-
i babcia już się pakuje... 

A moje dziecko? W dzień tornado, wulkan pomysłów, energii i ogólnie - okaz zdrowia. W nocy - kaszel, zapchany nos, maruda, jojczara, stęka, kwęka, wybudza się, rzuca po łóżku. No obłożnie chora. Aż się dzisiaj przeniosłam do jej pokoju, bo już mi nogi do d... wchodziły od ciągłego łażenia, przytulania, przykrywania, pocieszania, uspokajania. W moje wory pod oczami wlazło by dzisiaj ze 3 kilo węgla... lub co kto tam woli.
Po 3 roku życia można zrobić testy alergiczne - przynajmniej będziemy wiedzieć NA CO jest uczulona, bo póki co to wojna z wiatrakami. 

Dzięki Ci Boże za idealną Matkę Moją Jedyną, która tylko ciężko westchnęła jak jej zdałam relację i zaczęła szukać pociągu w Internecie.

Cóżż... byle do maja..

Komentarze

  1. Anonimowy8 stycznia 2012 14:09

    Dobrze, ze na wlasnych mamach zawsze mozna polegac... chocby sie walilo i palilo, one rzuca wszystko :) trzymcie sie dzielnie dziewczyny! tule mocno :***

    OdpowiedzUsuń
  2. agnieszka8 stycznia 2012 14:49

    Dobrze, że są te Mamy :) Biedna Jula i biedna Ty. A masz nebulizator? Bardzo pomaga przy problemach z oddychaniem, nie tylko przeziębieniowych. Na problemy alergologiczne też się poleca.

    OdpowiedzUsuń
  3. shy8 stycznia 2012 15:16

    Upsss ... a może by tak homeopatii spróbować??Łażenie hi hi ale kochana figura się kupy trzyma :-))pozdrawiam chorowitki.

    OdpowiedzUsuń
  4. Tosinkowo8 stycznia 2012 15:56

    z tymi testami to tez nie do konca.Często pomimo wyraźnego uczulenia,wychodzi czysto.Wiem,dziwne-ale i u mnie w rodzinie mamy przypadki i nasz lekarz potwierdził...Oby Jula zdrowiała.Masakra,tak często chora:(

    OdpowiedzUsuń
  5. Martruda8 stycznia 2012 17:19

    Zdrówka życzę:)

    OdpowiedzUsuń
  6. Fjona Ogr8 stycznia 2012 22:30

    Noo, to nocne wybudzanie, miauczenie-jojczenie, kwękanie i tego typu atrakcje znacznie potrafią osłabić. Generalnie! W chorobie szczególnie.
    I dobrze, że możesz w sytuacjach kryzysowych polegać na mamie.
    buziaki

    OdpowiedzUsuń
  7. Kobieta z drugiej strony lustra9 stycznia 2012 13:31

    Masz rację Czerwona - mamy to skarb!! Nie wiem co bym bez mojej zrobiła.

    Agnieszko, do tej pory jeszcze nie był nam potrzebny, te przeziębienia z dużym kaszlem trwały góra2 dni. A potem lekki kaszelek delikatny katarek... Nikt jej jeszcze nie przepisywał leków wziewnych.

    Duszku na nas to nie działa. Próbowaliśmy.

    Marta, wiem, ale mam nadzieję, ze skoro moje wyszły to i jej pokażą co to za cholerstwo.

    Fjonko szczególnie gdy się człowiek przyzwyczaił do dobrego - przesypiania całych nocy ;) Oby to jej szybko przeszło!

    OdpowiedzUsuń
  8. Kalina9 stycznia 2012 13:45

    Bo mamy są niezastąpione! :-) Moja zawsze mnie ratuje jak jest jakieś wolne w szkole:-)

    OdpowiedzUsuń
  9. Kobieta z drugiej strony lustra9 stycznia 2012 15:13

    Kalinko ja nawet nie myślę co będzie jak Jula pójdzie do szkoły ale mam nadzieję, że uda się ją jakoś wyekspediować - pierwsza próba w zeszłym roku wypadła genialnie :))

    OdpowiedzUsuń
  10. kattrinka11 stycznia 2012 10:51

    zazdroszcze Mamy...
    ja w tych jajkach jestem osamotniona :( mam nadzieje, ze Julcia juz coraz lepiej ;))
    Buziakuejmy

    OdpowiedzUsuń
  11. emka13 stycznia 2012 09:38

    no co tam, dziewczyny?

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Zbieram dobre słowa ;)

Popularne posty z tego bloga

Bałtyk wzywa

-
Obraz
  Już za chwileczkę, już za momencik... :) No cześć Robaczki, co tam u Was? Ja już jedną nogą jestem na plaży, trzymajcie mi tam kciuki za pogodę - proszę! :) Pomału się pakuję i załatwiam w pracy wszelkie sprawy "na zaś",  żeby nikt mnie nie niepokoił przez następne trzy tygodnie. Im jestem starsza, tym bardziej potrzebuję dni, w których nic nie muszę. Co najważniejsze, potrafię już sobie takie momenty zafundować bez wyrzutów sumienia. Kiedyś męczyło mnie strasznie takie "nicnierobienie", bo przecież w tym czasie można by było tyle "nadgonić". Teraz spacer, czy pogaduchy z kimś kochanym na kocyku, albo czytanie książki nie są już powodem do zastanawiania się, czy marnuję czas. Długo mi zeszło, żeby to zrozumieć ;) Czas od kwietnia zleciał mi niesamowicie szybko. Mnóstwo pracy, pilnowanie wagi (- 5 kg na dzień dzisiejszy!! :)) Wyjazdy i wywiadówki CJ, dużo czytania, wyjazd na Dziki Wschód do Rodzicieli... I w mgnieniu oka zawitał lipiec ;) Od zeszłego tygo...
Czytaj więcej

Przyspieszony rytm

-
Obraz
Dopiero rozebrałam choinkę, a tu już Wielkanoc na horyzoncie... Wszystko dzieje się tak szybko, że nie nadążam z przyswajaniem. Ciągła galopada po lekarzach, niewyrabianie na zakrętach w pracy, planowanie remontu kuchni, kredytu na ten remont, dbanie o relacje rodzinne, małżeńskie, matko-córkowe. Trochę mnie to przytłacza. Już dwa razy od czasu wakacji zwiewałam na chwilę do Rodziców, żeby zresetować głowę, na jakiś czas pomaga, ale potem znowu chaos kłębi się w głowie i szarpie nerwy. Wróciłam do czytania. Zauważyłam, że to też dobrze mi robi. Wciskanie się w fabułę zupełnie różną od tej z mojego życia daje oddech i huśta perspektywą. Gdzieś tam budzę się z codzienności, zerkam z zupełnie innej strony, bywa że nabieram od nowa chęci, by sprzątać życiowy bałagan.  Ale jakoś ciężej jest. Branie się w garść i potrząsanie sobą nie idzie mi już tak łatwo jak kiedyś. Ale wiosna idzie. Będzie lepiej. Trzymajmy się   
Czytaj więcej

A czas płynie płynie....

-
Obraz
  obrazek z:  http://radkost.com/2011/07/28/hello-world/   Dziś 34. Częstujcie się wirtualnie Kochani :) Migam się bardzo od tych urodzin... gdzieś od czasu do czasu mała wzmianka. Czyżbym się starzała, skoro tak ciężko mi idzie myślenie o wieku? :)) Ale od zeszłego roku to "starzenie się" jest ciut łatwiejsze. Bo razem ze mną świętuje ONA - iskierka, styczniowa siostra bliźniaczka-wodniczka :)) i jest ciut więcej mobilizacji, żeby ten post nie był aż tak zwyczajny, taki "jak zawsze". Wszystkiego najlepszego LILU :)) Bo w końcu to nasz dzień. Więc niech będzie, że o nas :) Przyszłam na świat podczas "zimy stulecia".  http://bi.gazeta.pl/im/7/6117/ z6117197X.jpg Mama opowiadała mi, jak jechała do porodu w zaspach, drąc się na wiozącego ją tatę, że na pewno nie zdążą. A tu śnieg, ciemność, ślizgawica - cóż, dość stresujący moment, nieprawdaż? Może dlatego nie jestem dzisiaj śniegoentuzjastką :/ A wręcz przeciwni...
Czytaj więcej