Sen zimowy.

-
To moje marzenie od dobrych paru lat. 
Póki jeszcze nie pada śnieg - póty funkcjonuję.

Później śnieg oblepia mnie jak biała wata i do wiosny jestem "inna". Znudzona, zmęczona, zaspana, złośliwa... zimowa po prostu.
Jedyne antidotum - książka, kawa i coś słodkiego. W domu jeszcze namiastka spokoju... Od czwartku będę przysypiać za biurkiem...
I jeszcze Mama tak daleko :/.

Byle do wiosny.

Komentarze

  1. agnieszka17 stycznia 2012 12:55

    oj tak... a jeszcze cyrk mam w domu bo moje dzieci wyją na przemian - chyba reagują na zmiany ciśnienia, nie mam innego wytłumaczenia bo są zdrowe i najedzone, rozrywek maja bez liku...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Kobieta z drugiej strony lustra18 stycznia 2012 14:25

      Aga, Jula też mi się czasem tak rozprogramowuje, czasem nawet mamy tydzień-dwa zgrzytów, ale potem wraca na właściwy tor - cóż zostaje - tylko przeczekać...

      Usuń
  2. Julita17 stycznia 2012 23:18

    Matko, mam identycznie! Mogłabym zasnąć i nie budzić się do wiosny. Piję po kilka kaw dziennie i ledwo dochodzę do siebie w pracy a okazuje się, że już popołudnie... ;-)
    Jakoś musimy dać radę. Wiosna już niedaleko, prawdaaaaa? ;-)

    OdpowiedzUsuń
  3. Kobieta z drugiej strony lustra18 stycznia 2012 14:26

    Julitko mi kawy nic nie dają bo potem zamiast pracować siedzę w łazience. Tylko słońce jest mnie w stanie naprawić. Czekam na marzec to już NIEDŁUGO :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Lusija18 stycznia 2012 21:21

    Tak, ja też chciałabym zimę czasem po prostu przespać. Aura też nie zachęca do aktywności - ciemno i zimno.
    Tak więc byle do wiosny - choć już oczami wyobraźni, po Twoim poście, widziałam Ciebie, jak stoisz taka cała biała owinięta śniegową watą:)
    Ciepłe pozdrowienia:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Kobieta z drugiej strony lustra19 stycznia 2012 12:36

      En face bałwan jak się patrzy ;) Na szczęście już końcówka stycznia - będzie lepiej ;)

      Usuń
  5. kfiatushek19 stycznia 2012 08:53

    do wiosny juz niedaleko ;)

    OdpowiedzUsuń
  6. agnieszka19 stycznia 2012 14:02

    Własnie wróciłam jak kocie gówienko zmarznięte... Zacznę sobie wkładać w kieszenie gorące kamienie jak za dawnych czasów :) Zimnoooooo miiiiii :( Zaraz sobie zrobię gorącej czekolady. I dupa rośnie :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Kobieta z drugiej strony lustra19 stycznia 2012 14:05

      Co tam dupa! Zima jest! należy wyprodukować ochronną warstewkę :)

      Usuń

Prześlij komentarz

Zbieram dobre słowa ;)

Popularne posty z tego bloga

Bałtyk wzywa

-
Obraz
  Już za chwileczkę, już za momencik... :) No cześć Robaczki, co tam u Was? Ja już jedną nogą jestem na plaży, trzymajcie mi tam kciuki za pogodę - proszę! :) Pomału się pakuję i załatwiam w pracy wszelkie sprawy "na zaś",  żeby nikt mnie nie niepokoił przez następne trzy tygodnie. Im jestem starsza, tym bardziej potrzebuję dni, w których nic nie muszę. Co najważniejsze, potrafię już sobie takie momenty zafundować bez wyrzutów sumienia. Kiedyś męczyło mnie strasznie takie "nicnierobienie", bo przecież w tym czasie można by było tyle "nadgonić". Teraz spacer, czy pogaduchy z kimś kochanym na kocyku, albo czytanie książki nie są już powodem do zastanawiania się, czy marnuję czas. Długo mi zeszło, żeby to zrozumieć ;) Czas od kwietnia zleciał mi niesamowicie szybko. Mnóstwo pracy, pilnowanie wagi (- 5 kg na dzień dzisiejszy!! :)) Wyjazdy i wywiadówki CJ, dużo czytania, wyjazd na Dziki Wschód do Rodzicieli... I w mgnieniu oka zawitał lipiec ;) Od zeszłego tygo...
Czytaj więcej

Przyspieszony rytm

-
Obraz
Dopiero rozebrałam choinkę, a tu już Wielkanoc na horyzoncie... Wszystko dzieje się tak szybko, że nie nadążam z przyswajaniem. Ciągła galopada po lekarzach, niewyrabianie na zakrętach w pracy, planowanie remontu kuchni, kredytu na ten remont, dbanie o relacje rodzinne, małżeńskie, matko-córkowe. Trochę mnie to przytłacza. Już dwa razy od czasu wakacji zwiewałam na chwilę do Rodziców, żeby zresetować głowę, na jakiś czas pomaga, ale potem znowu chaos kłębi się w głowie i szarpie nerwy. Wróciłam do czytania. Zauważyłam, że to też dobrze mi robi. Wciskanie się w fabułę zupełnie różną od tej z mojego życia daje oddech i huśta perspektywą. Gdzieś tam budzę się z codzienności, zerkam z zupełnie innej strony, bywa że nabieram od nowa chęci, by sprzątać życiowy bałagan.  Ale jakoś ciężej jest. Branie się w garść i potrząsanie sobą nie idzie mi już tak łatwo jak kiedyś. Ale wiosna idzie. Będzie lepiej. Trzymajmy się   
Czytaj więcej

A czas płynie płynie....

-
Obraz
  obrazek z:  http://radkost.com/2011/07/28/hello-world/   Dziś 34. Częstujcie się wirtualnie Kochani :) Migam się bardzo od tych urodzin... gdzieś od czasu do czasu mała wzmianka. Czyżbym się starzała, skoro tak ciężko mi idzie myślenie o wieku? :)) Ale od zeszłego roku to "starzenie się" jest ciut łatwiejsze. Bo razem ze mną świętuje ONA - iskierka, styczniowa siostra bliźniaczka-wodniczka :)) i jest ciut więcej mobilizacji, żeby ten post nie był aż tak zwyczajny, taki "jak zawsze". Wszystkiego najlepszego LILU :)) Bo w końcu to nasz dzień. Więc niech będzie, że o nas :) Przyszłam na świat podczas "zimy stulecia".  http://bi.gazeta.pl/im/7/6117/ z6117197X.jpg Mama opowiadała mi, jak jechała do porodu w zaspach, drąc się na wiozącego ją tatę, że na pewno nie zdążą. A tu śnieg, ciemność, ślizgawica - cóż, dość stresujący moment, nieprawdaż? Może dlatego nie jestem dzisiaj śniegoentuzjastką :/ A wręcz przeciwni...
Czytaj więcej